۵ تصور نادرستی که باعث هدر رفتن فرصت‌های زندگی‌مان می‌شود

  • نویسنده موضوع Gԋαȥαʅ
  • تاریخ شروع
  • پاسخ‌ها 2
  • بازدیدها 462
  • کاربران تگ شده هیچ

Gԋαȥαʅ

کاربر حرفه‌ای
کاربر حرفه‌ای
تاریخ ثبت‌نام
5/12/17
ارسالی‌ها
1,639
پسندها
1,775
امتیازها
17,973
مدال‌ها
2
سطح
6
 
  • نویسنده موضوع
  • #1
سیاری از کسانی که نوجوانی و جوانی را پشت سر گذاشته‌اند و وارد دوره‌ی میان‌سالی شده‌اند، معتقدند با تصور ثبات وضع فعلی، در مدیریت فرصت‌های زندگی و توجه به انتخاب دقیق اهداف خود، به‌اندازه‌ی کافی تلاش نکرده‌اند. به‌ندرت می‌توان کسی را یافت که با عاقبت‌اندیشی و چشم‌پوشی از لذت‌های آنی یا به‌تعویق‌انداختن آن لذت‌ها، خود را برای تجربه‌ی موفقیت در سال‌های آتی آماده کند. با این توضیحات، سؤال اساسی این است: «چرا پس از عبور از مرز سی‌سالگی، ناگهان چشم باز می‌کنیم و می‌بینیم هنوز دستاوردی درخورتوجه کسب نکرده‌ایم؟» پرسش مهم دیگر نیز این است: «آیا راهی برای جبران آن یا امیدی برای شروع دوباره زندگی می‌توان متصور بود؟» همراه ما باشید تا پاسخ این پرسش‌ها را باهم مرور کنیم.


۱. فکر می‌کنیم...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
 

Gԋαȥαʅ

کاربر حرفه‌ای
کاربر حرفه‌ای
تاریخ ثبت‌نام
5/12/17
ارسالی‌ها
1,639
پسندها
1,775
امتیازها
17,973
مدال‌ها
2
سطح
6
 
  • نویسنده موضوع
  • #2
۳. با مسئولیت‌گریزی، اشتباهات خود را تکرار می‌کنیم
lhku-ltrdj.jpg

اگر در میان اطرافیان خود، کسی را یافتیم که بی‌چک‌وچانه، به اشتباه‌های خود اقرار کرده و برای جبران آنها تلاش می‌کند، شایسته است که قدر او بدانیم. اگر گفته شود: «اقرار به اشتباه، از اشتباه‌نکردن دشوارتر است.» به‌سادگی نمی‌توان صحت این حکم را زیر سؤال برد؛ زیرا پذیرفتن اشتباه، لااقل در ظاهر، ما را در موضع ضعف و سلطه‌پذیری قرار می‌دهد؛ همچنین مسئولیت جبران اشتباه و پرهیز از تکرار آن را بر دوش ما می‌گذارد. ما با توسل به مکانیسم‌های دفاعی، آگاهانه یا ناآگاهانه می‌کوشیم از پیشامد چنین وضعی دوری کنیم. اما به فرض جَستن از بند مسئولیت پذیری، آیا حذف...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
 

Gԋαȥαʅ

کاربر حرفه‌ای
کاربر حرفه‌ای
تاریخ ثبت‌نام
5/12/17
ارسالی‌ها
1,639
پسندها
1,775
امتیازها
17,973
مدال‌ها
2
سطح
6
 
  • نویسنده موضوع
  • #3
۵. به‌جای موفق‌شدن دنبال موفق‌بودن هستیم
یکی از مهم‌ترین عوامل پریدن‌مان از این شاخه به آن شاخه، ناآشنایی با انگیزه های واقعی‌مان است. ما گم‌کرده‌ای داریم که هربار نشانه‌های وجود آن را در چیزی یا در جایی تشخیص می‌دهیم. بعد که به آن نزدیک می‌شویم، می‌فهمیم انگار چندان هم هدف خوشایندی را نشان نکرده‌ایم. باز شبحی از گم‌کرده‌ی خود را در چیز دیگری می‌بینیم و بی‌برنامه به‌سمت آن کوچ می‌کنیم. با گذشت زمان، در صورت استمرار این عادت رفتاری‌مان، ناگهان چشم باز می‌کنیم و می‌بینیم زمان و انرژی خود را هدر داده‌ایم؛ ولی همچنان هزار کار ناتمام و هزار آرزوی ناکام‌ داریم.
برخی از افراد به گفته‌ی حافظ به خود نهیب می‌زنند: «بِطالتم بس، از امروز کار خواهم کرد». اما برخی دیگر در سراشیبی...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
 

کاربران بازدید کننده از موضوع (تعداد: 0)

کاربران در حال مشاهده موضوع (تعداد: 1, کاربر: 0, مهمان: 1)

عقب
بالا