خواب سرزمین اروزها!
رویا همیشه قشنگه ولی اونجا هم کابوس زندگی راحتمون نمیزاره!
وقتی هر چی که ارزو داری رو شب ها به جای بالشت بغل میکنی،وقتی حسرت ها رو کنار میزاری و فکرت از سردردهای زندگی و مشکلات خلاص میکنی.
مگر غیر از اینه که خواب زیباترین اتفاق هر روز ماست؟
پس چرا خوابی که برادر مرگِ رودوست داریم اما مرگی که ارامش کامله نه؟
شاید چون برای ما همیشه اتفاق میاوفته ولی مرگ یه بارِ،ترس بشر هم ازناشناخته ها!
اونجا خبری از پالشت رویا نیست پایان خیال بافی رویاییه.
سعی کنید به جای دل خوش کردن به رویا!
تلاش کنید که اگر مرگ اومد دیگه حسرت نباشه!
