خودم باید ادامه بدم..
ساختن دردی را از من دوا نخواهد کرد. می سوزانم و بی رحمانه از خاکستر های آتش خاطراتم رد می شوم. اقیانوس چشمانش مانند ورطه ای هولناک مرا غرق می کند و تو کجا دیده ای آتشی را که غرق در اقیانوس شود ؟ نمی شود بی تفاوت شد من در او محو شده ام و عشق به او قاطی وجودم شده است.باید فراموشش کنم ، باید عشق به او را در سینه ی داغ و پر از زخمم بسوزانم و بروم...
همیشه فکر می‌کردم چرا با چهارتا کلمه میگن مهربان؟ کاربرد زبان همینه؟ مگه مهربانی تو عمل مشخص نمی‌شه؟ باران رو ببین؛ بی‌جان... ولی از طرف جان‌دار مهربان :) با مهر این جان‌دار مهربون آدم بزرگ میشه!
بر روی کاغذ اسم مادرم را می‌نویسم که چگونه گذشته‌ام را به وجود آورد و آینده‌ام را به من سپرد. مادرم دستانی به نرمی ابر، چشمانی به زیبایی دریا و صورتی همچون گل، شکفته داشت ولی حیف که دیگر نیست که او را صدا بزنم و او با جواب جانم دادن‌هایش امیدی به زندگی کردن در من دهد… .همیشه فکر می‌کردم چرا با چهارتا کلمه میگن مهربان؟ کاربرد زبان همینه؟ مگه مهربانی تو عمل مشخص نمی‌شه؟ باران رو ببین؛ بی‌جان... ولی از طرف جان‌دار مهربان :) با مهر این جان‌دار مهربون آدم بزرگ میشه!
#جان‌دار_مهربان_باشیم
آخرشو گند زدم
آینده، ابر، کاغذ، مادر
گاهی زندگی به ادم حس یه موجود بی جون مثل عروسک یا یه قلم و یا حتی هرچیز بی روح دیگه ای رو دست میده...
