مشاعره مشاعره‌ی واژه نما

[m.donya]

حسن تو هرجا که به میان آمد ز ذوق, هرکه دلی داشت, در میان انداخت

نشود فاش کسی آن‌چه میان من و توست
تا اشارات نظر نامه‌رسان من توست
گوش کن با لب خاموش سخن می‌گویم
پاسخم گو به نگاهی که زبان من و توست

 

[M.Fakher]

لب و دندان سنایی همه توحید تو گوید
مگر از آتش دوزخ بودش روی رهایی

 

[m.donya]

لب و دندان سنایی همه توحید تو گوید
مگر از آتش دوزخ بودش روی رهایی

من راه تو را بسته، تو راه مرا بسته
امید رهایی نیست وقتی همه دیواریم

 

[فلورا.]

گرد من دیوار می سازد

عاقبت یکروز .. فروغ فرخزاد

می گریزم از فسون دیده تردید

می تراوم همچو عطری از گل رنگین رؤیاها

می خزم در موج گیسوی نسیم شب

 

[M.Fakher]

در ربودی از زمین یک مشت گل یک مشت گل
در میان آن گلم باری بیا رویی نما

 

[m.sina]

در ربودی از زمین یک مشت گل یک مشت گل
در میان آن گلم باری بیا رویی نما

دیدم امروز بر زمین قمری
همچو سروی روان به رهگذری
گوییا بر من از بهشت خدای
باز کردند بامداد دری

 

[فلورا.]

کسی می آید
بانوی عشقهای گمشده
از قعر زمانهای بی زمانی
و صدا می زند
بامداد خسته!
بیدار باش

دیدم امروز بر زمین قمری
همچو سروی روان به رهگذری
گوییا بر من از بهشت خدای
باز کردند بامداد دری

 

[عابر پیاده]

کسی می آید
بانوی عشقهای گمشده
از قعر زمانهای بی زمانی
و صدا می زند
بامداد خسته!
بیدار باش

بر گوش دلم ز غیب آواز رسان

مرغ دل خسته را به پرواز رسان

یا رب که به دوستی مردان رهت

این گمشده مرا به من باز رسان

 

[فلورا.]

بر گوش دلم ز غیب آواز رسان

مرغ دل خسته را به پرواز رسان

یا رب که به دوستی مردان رهت

این گمشده مرا به من باز رسان

دلی که غیب نمای است و جامِ جم دارد
ز خاتمی که دمی گم شود، چه غم دارد

به خَطُّ و خالِ گدایان مده خزینهٔ دل
به دستِ شاهوَشی دِه که محترم دارد

 

[عابر پیاده]

دلی که غیب نمای است و جامِ جم دارد
ز خاتمی که دمی گم شود، چه غم دارد

به خَطُّ و خالِ گدایان مده خزینهٔ دل
به دستِ شاهوَشی دِه که محترم دارد

من توی خزینه نروم هیچ و ز بیرون

مبهوت‌ شوم‌ چون نگرم‌ سوی‌ خزینه