مشاعره مشاعره‌ی واژه نما

[فلورا.]

من توی خزینه نروم هیچ و ز بیرون

مبهوت‌ شوم‌ چون نگرم‌ سوی‌ خزینه

باد می وزد
باد می وزد و من خود را به آن می سپارم
تا هر کجا خواست مرا ببرد
تا بی آنکه بخواهم از خود بی خود شوم
و مات مبهوت و حیران به مسیر سبز علفزار
که جای پای توست خیر ...

 

[عابر پیاده]

باد می وزد
باد می وزد و من خود را به آن می سپارم
تا هر کجا خواست مرا ببرد
تا بی آنکه بخواهم از خود بی خود شوم
و مات مبهوت و حیران به مسیر سبز علفزار
که جای پای توست خیر ...

من و باد صبا مسکین
دو سرگردان بی‌حاصل

من از افسون چشمت م**س.ت
و او از بوی گیسویت

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[فلورا.]

من و باد صبا مسکین
دو سرگردان بی‌حاصل

من از افسون چشمت م**س.ت
و او از بوی گیسویت

مسکین به خانه رفت شب و دید مسکنش
تاریک و روشن است ز نور ضعیف شمع
شد شاد و گشت گرم تماشا همین که دید
بر گرد شمع ، دو سه پروانه اند جمع

 

[عابر پیاده]

مسکین به خانه رفت شب و دید مسکنش
تاریک و روشن است ز نور ضعیف شمع
شد شاد و گشت گرم تماشا همین که دید
بر گرد شمع ، دو سه پروانه اند جمع

چون زخم، لب گشودن و چون شمع سوختن

“لبخند” ناگزیر، همین است زندگی

 

[فلورا.]

چون زخم، لب گشودن و چون شمع سوختن

“لبخند” ناگزیر، همین است زندگی

زخم دل عاشق از کمانی دگرست

این ره تو به زهد و علم نتوانی یافت

 

[عابر پیاده]

زخم دل عاشق از کمانی دگرست

این ره تو به زهد و علم نتوانی یافت

هر که در سینه دلی داشت به دلداری داد

دل نفرین شده ماست که تنهاست هنوز

 

[m.donya]

هر که در سینه دلی داشت به دلداری داد

دل نفرین شده ماست که تنهاست هنوز

من چه تنها و غریبم
بی تو در دریای هستی
ساحلم شو غرق گشتم
بی تو در شب‌ های مستی

 

[عابر پیاده]

من چه تنها و غریبم
بی تو در دریای هستی
ساحلم شو غرق گشتم
بی تو در شب‌ های مستی

مستی هر نگاه تو،

به ز ش*ر..اب و جام می

کی ز سرم برون شود

یک نفس آرزوی تو

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[m.donya]

مستی هر نگاه تو،

به ز ش*ر..اب و جام می

کی ز سرم برون شود

یک نفس آرزوی تو

گم شدم در گیر و دار آرزو های خودم
تا به تنهایی رسیدم باز با پای خودم

 

[عابر پیاده]

گم شدم در گیر و دار آرزو های خودم
تا به تنهایی رسیدم باز با پای خودم

درگیر تو بودم که نمازم به قضا رفت

در من غزلی درد کشید و سرِ زا رفت

سجاده گشودم که بخوانم غزلم را

سمتی که تویی عقربه ی قبله نما رفت