نتایح جستجو

البته من زیاد مهارت ندارم ولی تاجایی که خوندم رمانت خوب و قشنگه و قلم خوبی داری؛ جای پیشرفت هم داری... روند رمان آدم رو برای خوندن ادامش کنجکاو میکنه تا بتونه ابهامات رو برطرف کنه؛ اگه همینجوری تو رمان سوال و ابهام به وجود بیاری و کم کم بهشون جواب بدی خیلی خوب میشه...فقط یه پیشنهاد داشتم و اونم...

پَشَه چِه بِه که وَشَش چِه بِه: چه: چی به: باشه وشش: عطسه‌اش / وشه: عطسه ( پشه چی باشه که عطسه اش بخواد چی باشه) کنایه از: بی‌ارزش بودن!

تَوَه نَصیحَت پاتیل اکوت: توه: تابه پاتیل: قابلمه اَکوت: می‌کند در گویش فارسی: ( دیگ به دیگ می‌گه روت سیاه) کنایه از: انسان بد به جای اصلاح خود کارهای بد انسان دیگری را بازگو و او را سرزنش می‌کند.

گُزرَک وَ میخ اَی کَندَ: گزرک: هویج و میخ: با میخ ای کنده: باید کنده شود کنایه از: حوصله به خرج دادن در کارها و داشتن درایت و ابزار مناسب آن کار.

گَندَه مرغ، اَلِه گَنده درخت اَنین: گنده مرغ: کنایه از آدم بی قدر و مقدار اَلِه: روی اَنین: می‌نشیند (پرنده‌ی بی خاصیت، روی درخت بی‌ثمر و بی خاصیت می‌نشیند) کنایه از: آدم بی اصل و نسب که برای ازدواج دنبال آدم بی اصل و نسب مثل خودش باشد.

گیشت از ناغُم سِوا نابی: گیشت: گوشت! ناغُم: ناخن! سِوا: جدا! نابی: نمی‌شود! (گوشت از ناخن جدا نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود) کنایه از: قرابتو ارتباط خانوادگی هرگز از بین نمی‌رود. یعنی هرچند هم باهم اختلاف داشته باشند باز یار و عم‌خوار همدیگر هستند. در امثال و حکم: میان گوشت و ناخن نمی‌توان جدایی انداخت!

در این تاپیک کنایه ها و ضرب المثل های محلی گَوده ای(در استان هرمزگان) رو براتون قرار میدم:) امیدوارم لذت ببرید:)