***
کاکتوسها هم برای خود دنیایی دارند!
آنها همچون انسانهایی تنها در گوشهای دنج، آرام و بیصدا به افقهای دورخیره شدهاند، افقهایی که شاید نامشان موفقیت باشد!
شاید رسیدن به رویاها، شاید زیباییهای آنسوی کوه، شاید هم... کورسوی امیدی!
اصلاً نمیفهمم چرا میگویند کاکتوس نماد سختی و محکم بودن...