عاشقانه‌ها عاشقانه‌های نرگس صرافیان طوفان

[Maede Shams]

به خودت حالی کن که نباید هیچ تصوری از آدم‌ها داشته باشی، آدم‌ها پیش‌بینی‌ناپذیرتر و تغییر پذیرتر از آنی‌اند که قابل تصور باشند.

به خودت حالی کن حضور هر آدمی در زندگی‌ات موقتی‌ست تا زمان رفتنشان که رسید، احساس پوچی و طردشدگی نداشته‌باشی.

به خودت حالی کن که باید با نظرات مخالف خودت کنار بیایی، که جهان و اتفاقات، بزرگ‌تر و بی‌شمارتر از آنی‌اند که تمام آدم‌ها، به‌ یک چیز واحد فکر کنند و نظرات مشابهی داشته باشند.

به خودت حالی کن که افسوس خوردن، چیزی را درست نمی‌کند، باید برای بهبود حالت، دست به کار شوی.

به خودت حالی کن ما قوی می‌شویم از همان‌جا که ضعیف شدیم، و رشد می‌کنیم، از همان‌جایی که زخم خوردیم.

به خودت حالی کن که هر چیزی در جهان ممکن...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Maede Shams]

دیده‌ام...
چه عزیزترین‌ها دیده‌ام که منفورترین شدند و چه منفورترین‌ها که عزیز ترین،
چه دوست‌ترین‌ها که دشمن‌ترین شدند و چه دشمن‌ترین‌ها که دوست‌ترین،
چه نزدیک‌ترین‌ها که دورترین و چه دورها که نزدیک‌ترین...
زمان، - این متغیر بی‌بازگشت - چه کارها که نمی‌کند، چه آزمون‌ها که نمی‌گیرد و چه درس‌ها که نمی‌دهد.
که شاید امروز عزیز کسی باشی و فردا نباشی، که شاید دیروز از کسی بیزار بودی و امروز دیوانه‌وار دوستش داری، معلوم نیست فردا کجایی، چه احساسی داری و چه می‌کنی، این دنیا برخلاف چیزی که به نظر می‌رسد، در ارتباطات و احساسات، هیچ ثبات و قاعده‌ای ندارد. نه به احساسی دل خوش کن، نه به موقعیت و رابطه‌ای، اعتماد، که همه چیز در این چرخ گردون، گذراست.
تا...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Maede Shams]

یحتمل، چند سال بعد فراموش کرده‌ایم این روزهای خاکستری و رنگ پریده را، فراموش کرده‌ایم که تا خرتناق در یاس و بلاتکلیفی و اضطراب فرو رفته بودیم، فراموش کرده‌ایم که دلمان لک زده‌بود برای یک پرس آغوش داغ و یک فنجان حالِ خوب.

یحتمل، چند سال بعد تنهایی و انزوای ناگزیرِ این روزها را یادمان هم نیست، چون روزگار هربار دغدغه‌های جدیدی می‌تراشد و آدمی برای پیوستن به جریان پیش‌رونده‌ی زمان، فراموش می‌کند.
آدمی فراموش می‌کند تلخی روزهای سخت را، از یادآوریِ ناملایمتی‌ها می‌گریزد، هرصبح به شوق آفتاب و شروعی تازه، لبخند می‌زند، در آغوش می‌گیرد، دوست دارد و دوست داشته‌ می‌شود و برای هدف‌های جدیدی تلاش می‌کند.

یحتمل چند سال بعد زخم این روزها دیگر آن‌قدرها...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Maede Shams]

دستتان را بگیرم ببرمتان به بچگی‌های خودم ؟ همان‌جا که در اوج سادگی داشتیم شیطنت می‌کردیم. همان‌جا که گوش دادن به یک موزیک، غنیمت بزرگی بود و فرصت حس گرفتن و چشم‌ها را بستن و سر نرسیدن بابا، نهایت خوشبختی.
بابا مرد معتقدی بود و آن‌موقع‌ها در نظرش آدم‌هایی که موزیک گوش می‌دادند، جهنمی می‌شدند و همین گیردادنش کافی بود تا موزیک، بیشتر از هرچیز دیگری به ما بچسبد و مزه بدهد.
یادش به‌خیر شب‌های جمعه که می‌شد رادیو را دور از چشم مامان و بابا روشن می‌کردیم و با موزیک‌های اندی و کوروس و افشین و قمیشی، می‌رفتیم توی حس. انگار دریچه‌ی دنیای جدیدی به رومان باز می‌شد، انگار توی کهکشان دیگری داشتیم سیر می‌کردیم، که یکهو بابا وسط کهکشان سرمی‌رسید یک...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Maede Shams]

دست بردار !
از رابطه ها و آدم هایِ اشتباه ، از تلاش هایِ بی فایده و تنش هایِ بی نتیجه ...
نه آدم ها عوض می شوند ، نه همه چیز ، همانی می شود که تو می خواهی !
بیخیالِ نداشته هایی که چون - دست نیافتنی اند - ، خواستنی شده اند ،
و بیخیالِ آدم هایی که جز ترسِ از دست دادنشان ، دلیلِ موجهی برایِ نگه داشتنشان نیست !
گاهی باید تمامِ حاشیه ها را دور ریخت و رویِ داشته ها تمرکز کرد .
همان هایی که چون خیالت از داشتنشان راحت بود ، از دایره ی توجهت خارجشان کردی !
باید زیبایی هایِ زندگی را دید و درگیرِ زیاده خواهی نشد !
گاهی همینی که هست ، بهترین حالتی ست که می تواند باشد .
این حسرت هایِ بی نتیجه ، فقط ثانیه هایِ عمرِ تو را هدر می دهد ،
ثانیه هایی که می تواند برشی از بهترین خاطره...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.