متون و دلنوشته‌ها از بُـنِ جـاٰن

[Queen of flowers]

اگر ادمی می خواهد به دیگران کمک کند،
پسندیده ترین روش این است که خود،
انسان والاتری شود.
ابراهام مازلو​

 

[Queen of flowers]

تا به حال دقت کرده اید هرکس
از شما ارام تر رانندگی می کند
احمق است
و هرکس سریع تر میراند دیوانه است؟
جرج کارلین​

 

[Queen of flowers]

بیابان هم که باشی
"حسین"
آبادت می کند
درست مثل
کربلا…​

 

[Queen of flowers]

صید افتاده به خونم
تو چه سان می گذری غافل از اندوه درونم ؟
بی من از کوچه گذر کردی و رفتی!
قطره ای اشک درخشید به چشمان سیاهم
تا خم کوچه به دنبال تو لغزید نگاهم​

 

[Queen of flowers]

ای کاش می شد در کودکی ام می ماندم
جایی که تنها تلخی زندگی ام
شربت سرما خوردگی ام بود​

 

[Queen of flowers]

پیاده روهای بدون عابر
نصف شب ، من و تنهایی …
قدم میزنم در شب پاییزی سرد
نمی دانم به کجا می روم
گم کرده ام خودم را در این خیابان های آشنا​

 

[Queen of flowers]

تنهایی را باید با خط بریل مینوشتند
شنیدنش کافی نیست
باید لمس کرد …​

 

[Queen of flowers]

من نمی دانستم
معنی هرگز را
تو چرا بازنگشتی دیگر!
هوشنگ ابتهاج​

 

[Queen of flowers]

تنها بودن
با حس تنهایی تفاوت دارد
گاهی آدمی در میان جمعی که او را نمی فهمند
تنهاست​

 

[Queen of flowers]

گفتم ای جنگل پیر
تازگیها چه خبر؟
پوزخندی زد و گفت
هیچ ! کابوس تبر …
گفتم از چوب درختان بهار
چه کسان بهره برند؟
گفت آنان که درختند و
به ظاهر تبرند!
گفتم اما
مگر از جنس خودت نیست تبر!؟
پوزخندی زد و گفت
تازگیها چه خبر…!​