متون و دلنوشته‌ها سنگ صبور

[Deniz78]

بعد يه مدت تصميم گرفتم از هردوتاي اين سالنو بيام بيرون و برم تو يه سالن بزرگتر
نگم از سختي پيداكردن سالن
هرجا يه سري شرايط خاصي داشت كه من نميتونستم تحمل كنم يه سالن پيدا كردم تو ديلمان بالاخره رفتم سركار حدوذ شش ماهم اونجا بودم ولي اصلا محيط كاريمو دوست نداشتم تعداد لاكامم زياد نبود
براي همين مشتري بهم نميدادن
با هزار تا ارزو رفته بودم ولي همشون دود هوا شده بود
اون تايم دانشگاهم داشتم انقد شرايط سخت بود كه نميدونستم چيكار كنم
بعد شش ماه صاحب سالن گفت بايد بري و فلان
انقد اعتماد به نفسم كم شده بود كه انگاري ديگه نميتونستم كار كنم
وسايلمو بارزدم و اومدم خوابگاه

 

[Deniz78]

وسايلم همش تو خوابگاه جلوي چشمم بود و من نميتونستم كاري كنم
انقد بيكاري و بي پولي بهم فشار اورده بود كه تصميم گرفتم برم تو يه كافه كار كنم
ميخىاسنم يه مدت از هرچي كه مربوط به ناخهه دور باشم
كافه بيمارستان پارس رشت
رفتم مصاحبه همه چي برام تازگي داشت
تاحالا تو كافه نبودم
اونجا هم كار كردم براي دراوردن خرج زندگيم
طي كشيدم ميز پاك كردم ظرف شستم غذا پختم يكم كار با اسپرسو ساز ياد گرفتم
خلاصه بعد دوماه ديدم اينا اصلا كار من نيست
وقتي تو شيفت صب دكترا رو ميديدم حسرت ميخوردم ك چرا جاشون نيستم
چرا دارم ظرف ميشورم
روز و شب نمونده بود برام
شيفتام انقدر سنگين بود كه نا نميموند برام
اون نزديكي ها يه سالن خوب پيدا كرده بودم به خيال خودم
با ذوق وشوق از كار كافه اومدم بيرون كه كارمو دوباره تو سالن...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Deniz78]

دوروزه كل رشتو گشتم
مردم و زنده شدم
هيچ اميدي نداشتم
تااينكه يه اگهي تو ديوار ديدم و با كمال تعجب
تو اوج نااميدي سالن مد نظرمو پيداكردم
شرايطش انقد خوب بود كه باورم نميشد
سريع قرار داد بستم و از فرداش مشغول به كار شدم
بزار بقيشو با جزعيات بگم الان دستم درد گرفنه انقد تايپ كردم
ساعت چهار صبحه
اهنگ روسي بيكلامي كه انگاري ته ريتمش يه خانومي داره بحث ميكنه ميخونه