متون و دلنوشته‌ها ▸|فَـگار|◂

[13.1.20]

نسرین دچار یک جور پریشانی شده بود. می‌خواست آب بخورد اما می‌رفت غذا درست می‌کرد. می‌خواست سیب بخورد اما مرغ را قطعه قطعه می‌کرد. می‌خواست بخوابد اما می‌رفت کافه و قهوه می‌نوشید. می‌خواست حمام کند، می‌رفت سینما. به دلش می‌افتاد که کتاب بخواند، اما سفر می‌رفت. من تنها کسی بودم در سینما که صدای دوش آب می‌شنیدم. من بودم که در کافه نسرین را در خواب می‌دیدم. من می‌دانستم این که نسرین ساعت ۳ نیمه‌شب قیمه درست می‌کند به خاطر تشنگی است. نسرین می‌خواست آزاد باشد، اما به زندان رفته بود. او می‌خواست زندگی کند، اما اعدام شد.
#عليرضا_روشن

 

[13.1.20]

صادق هدایت : می‌خواستم تو تاریکی خودم غوطه‌ور بشم و در خودم قوام بیام، چون همون‌طوری که در تاریک‌خانه عکس روی شیشه ظاهر میشه، اون چیزهایی که در انسان لطیف و مخفیست در اثر دوندگی زندگی و جار و جنجال و روشنایی خفه میشود و می‌میرد، فقط توی تاریکی و سکوت است که به انسان جلوه می‌کند.

 

[13.1.20]

‌به رغم خواب آلودگیِ سرم که قسمت فوقانیِ چپش از بی حوصلگی به درد آمده، شاید هنوز بتوانم خودم را جمع و جور کنم که بشود همه چیز را فراموش کرد و فقط به فکر خوبیِ یک چیز بود.
#فرانتس_کافکا

 

[13.1.20]

ديگه دلم طاقت نياورد، گفتم زنگ بزنم یه سؤالى ازت بپرسم: تو كسى رو دارى كه وقتى دلت پُره، در بزنه بياد توو، بگه بيا بغلم ببينم چته؟! فقط خواستم بگم: من ندارم همين... خدانگهدارت!
#فريد_صارمى

 

[13.1.20]

- راستش! من این چیزی که ازم میخوای رو بلد نیستم! "دستای" من یه عمره فقط به کار کردن! +لازم نیست چیز خاصی به دستات یاد بدی! فرض کن من یه بسته ی شکستنی ام که باید با احتیاط حملش کنی! آروم بغلم کن.
#حمید_جدیدی

 

[13.1.20]

محمدابراهیم جعفری: باور کن تورا دوست دارم ،صدای مرا نقاشی کن دلتنگ توام ،اندوه مرا نقاشی کن به تو می اندیشم در غم دیگران،پندار مرا نقاشی کن گفتی: در خلائی که هوا نیست،نه من ترا می خوانم نه تو مرا می شنوی. برایم چراغی بیاور، بی نور چگونه نقاشی کنم؟

 

[13.1.20]

بهش گفتم من مَسْخ توام. هاج و واج با چشمای گرد شده زل زد بهم و با زبون بی زبونی ازم توضیح بیشتر خواست. گفتم مَسْخ یعنی اونقدر تو وجود کسی یا چیزی غرق بشى که اراده انجام کاری رو به میل خودت نداشته باشی، که یادت بره خودت هم وجود داری..

 

[13.1.20]

‌نیاز دارم که تنها باشم. باید در انزوا در موردِ سرافکندگی و ناامیدی‌ام فکر کنم. نورِ خورشید و سنگفرشِ خیابان‌ها را در تنهایی می‌ خواهم، بدونِ هیچ مکالمه‌ای، رو در رو با خودم، در حالی که تنها موسیقیِ قلبم در کنارم است!
#هنری_میلر

 

[13.1.20]

تنها چیزی که از من دلجویی می کرد امیدِ نیستی پس از مرگ بود. من هنوز به این دنیایی که در آن زندگی می کردم انس نگرفته بودم، دنیایِ دیگر به چه دردِ من میخورد؟
#صادق_هدایت

 

[13.1.20]

وقتی گلای یاس رو از توو باغچه‌ی خونه‌مون کَندم و بردم توی اتاقم، فهمیدم هیچ گلی بدون خاک یا بدون بوته‌ش زنده نمی‌مونه. کاری که تو با من کردی، مثل کندنِ همون گُلا بود.