سخن بزرگان سقراط

[سوگند.مهراد]

داروی خشم. خاموشی است.
***
اثر حکمت آنگاه در شخص حکیم پدیدار شود که خویشتن را حقیر و ناچیز شمارد.

 

[سوگند.مهراد]

نخستین گام برای از میان برداشتن یک ملت. پاک کردن حافظه ی آن است.
***
آنقدر بر مال دنیا حریص مباش که برای از دست دادنش اندوه ناک شوی.

 

[سوگند.مهراد]

انتقام دلیل سبکی عقل و پستی روح است.
***
ادب و حکمت را شعار خود ساز تا بهترین اهل زمان شوی و به نیکان بپیوندی.

 

[سوگند.مهراد]

آن انسانی عاقل تر است که می‌داند عقلش کمتر است.
***
باید بخوری تا زنده باشی نه آنکه زنده باشی تابخوری.

 

[سوگند.مهراد]

نمی توانم چیزی به دیگران بیاموزم. فقط می‌توانم وادارشان کنم که بیندیشند.
***
زندگی بدون تحقیق و جسارت ارزش زیستن ندارد.

 

[سوگند.مهراد]

آن گونه باش که میخواهی بنظر برسی.
***
من داناترین انسان ها هستم. زیرا یک چیز می‌دانم که دیگران نمی‌دانند. آن این که هیچ چیز نمی‌دانم.

 

[سوگند.مهراد]

در دوستی درنگ کن. اما وقتی دوست شدی ثابت قدم و پایدار باش.
***
تفاوت حیوان با انسان در کنترل هوای نفس و هوس ها است.

 

[سوگند.مهراد]

ازدواج کردن و ازدواج نکردن هر دو موجب پشیمانی است.
***
ای مردم آتن چه مرا بیگناه شمارید و آزاد کنید و چه نکنید. من هرگز از راه خویش بازنمی‌گردم حتی اگر صد بار کشته شوم.

 

[سوگند.مهراد]

هر کجا که بشر را دوست بدارند. فرهنگ را هم دوست خواهند داشت.
***
روح درونی خود را زیبا کنید تا شخصیت درونی و بیرونی شما یکی شود.

 

[سوگند.مهراد]

فاش نکردن اسرار مردم دلیل کرامت و بلندی همت است.
***
مرد عاقل کسی است که کم گوید و زیاد شنود.