اشعار رهاشده کاربران پژواک ریشه های کودکی معصوم در بند خاک|asadi.kia کاربرانجمن یک رمان

[G.ASADI]

باز باران با ترانه
با قدم ها، کودکانه
مشکلات بچه گانه
روز هایی شادمانه
من کنار یار، باران
من، باران،باز باران
باز بارید با ترانه
*************
توی جنگل های گیلان
من، باران، دست در دست
من، یاران، دوش آ دوش
یاد آمد! یار آمد!
روز های سخت آورد.
باد آمد، یاد آورد...
برف آمد، خواب آورد
.
.
یاد خوابید.باد خوابید.
* * *
باز باران باترانه
جست های کودکانه
واج هایی صادقانه
دوستی ها بی بهانه
...اما حالا:

باز باران اسیدی
راه بسته
باد رسته
درد ها باز
روح خسته
باز باران کو ترانه؟
کو دو دست کودکانه
کو دو حرفی صادقانه
دوستی ها بد ترانه
روح آنها خبیثانه
بازی ها هم وحشیانه
جان مردم، مال مردم
رفت با باد دست در دست
کودکی نیز تنها بنشست
زیر لب با گریه ای گفت:
کاش باران باترانه...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[G.ASADI]

غرق در تیک و تاک ساعتم و فریاد بی صدای جسمم زیر ضربات بی رحمانه ی طوفان خاطرات، چتر پر از ستاره و بارانم را در آغوش میفشردم و در خیابان های حسرت، پا روی چاله های پراز احساسم میگذاشتم و آنها را هم در بن بست (فراموش شده ها) به خاک می سپردم
عزادار شدم و حالا...
تنهایی ام مبارک*-*​

 

[G.ASADI]

فریاد برآوردم.
از این دل آشفته:
فریاد مکن! خاموش!
مکار سیه دلها...
زان در ره دوستی مان
ای یار به کجا رفتی؟
فریاد خموش او..
رست از دل بی هشیار
فریاد برآوردم
بر این آشفته:
فریاد مکن! خاموش!
ناپاک شده ی بی هوش!!.... ​

 

[G.ASADI]

لحظه ها در زندگی دریا شوند*** هر گلی تنها به سان باغ نیست
در بیابان قطره ای دریا شود *** مهربانی ز نقش انسان نیست
راز ها در گنجه ای دریا شوند*** سر و اسرار ز فرد انسان نیست
ادب المرء، فی اللسان گویا شود*** شعر و اشعار ز روح انسان نیست​