در حال تایپ رمان سقوط را زمزمه کن | حدیث‌.ک کاربر انجمن یک رمان

~HADIS~ · 11/5/20

به نام هستی بخش

کد رمان: ۲۸۶۳
ناظر: E bitw

خلاصه:
پرواز خواننده‌ی معروف در روز برگذاری بزرگ‌ترین کنسرتش خبر سقوط هواپیمای نیکی، همسر پنهانی‌اش را می‌شنود و جنجال به پا می‌کند و از آن‌جا همه پی به رابطه‌ی پنهانی این دو می‌برند. اما همه چیز آن‌جا جنجالی‌تر می‌شود که نام نیکی در میان سرنشینان این هواپیما نیست در حالی که پرواز خودش او را به فرودگاه رسانده بود. تنها یک‌چیز را می‌شود حدس زد آن هم این است که نیکی از اون گریزان شده است!

KHAZAAN · 11/5/20

«به نام داعیه‌ی سر متن‌ها»

نویسنده‌ی عزیز، ضمن خوش‌آمد گویی، سپاس از انتخاب این انجمن برای منتشر کردن رمان خود،
خواهشمندیم قبل از تایپ رمان خود قوانین زیر را به دقت مطالعه فرمایید!
قوانین جامع تایپ رمان

آموزش قرار دادن رمان را در تاپیک زیر دنبال کنید.
نحوه‌ی قرار دادن رمان در انجمن برای مطالعه کاربران

[COLOR=rgb(184, 49...

~HADIS~ · 12/3/23

مقدمه:
تمام خانه پر از اسباب شکسته است. پرواز با چشمانی اشک بار و صورتی که از درد شکسته شده می‌گوید:
- اگر عشق نبود پس چی بود؟ چرا به جای هر دومون تصمیم گرفتی؟ این رابطه رو خراب کردی، اعتبار و شهرت من رو زیر سوال بردی.
با دست به سینه‌اش می‌کوبد و رو به او که روی زانو نشسته و با دست صورت اشک‌بارش را پوشانده فریاد می‌زند:
- من دنیام رو وقتی شنیدم اون هواپیمای لعنتی سقوط کرده باختم. تمام وجودم پر شد از موریانه‌های مزاحم که فریاد می‌زدن تنها رفیق روزهای غربتم رو از دست دادم.
ناگهان از روی زمین بلند می‌شود. لباس مشکی‌اش با خاک گلدان شکسته رنگ گرفته. با یک دست اشک‌هایش را پس می‌زند. او نیز متعاقباً فریاد می‌زند:
- تو من رو وقتی باختی که این شهرت مسخره‌ت جای من رو گرفت. من تمام روزهای جوونیم رو...

~HADIS~ · 12/3/23

در پشت صحنه به شدت رفت و آمد زیاد است. گریمور مشغول حالت دادن به موهای مجعد‌اش است. میکاپ آرتیست گروه هم دختری ریزنقش است که این روزها عجیب با سعید مدیر برنامه‌اش تیک می‌زند.
سعید کت تک براقی به تن زده و کنار گوشش مشغول بازگو کردن برنامه‌ی روزانه‌اش است:
- الان که گریم تموم شد، میری همه چیز رو چک می‌کنی. بعدش می‌تونی یکم بازی کنی تا وقتی که کنسرت شروع شه. عرق روی پیشانی بلندش را با دستمال می‌گیرد. عصبی داد می‌زند:
- یکی این کولر وامونده رو زیاد کنه؛ پختم از گرما. الان هرچی گریم کرده وا میره.
به سمت پرواز برمی‌گردد و انگار نه انگار که تا همین چند لحظه پیش مشغول عربده کشیدن بوده، می‌گوید:
- بعدش که راست کار خودته. خوب می‌دونی باید چیکار کنی. میری رو استیج یکم لبخند مکش مرگ ما براشون...

~HADIS~ · 13/3/23

متین درامر گروه هم‌کلاسی دوران دبیرستان‌اش است. یار غارش که سال‌ها دور از او بود و بعد از برگشتن از روسیه دوباره ملاقاتش کرد. با هم تصمیم به رفتن داشتند، اما در آخر او رفت و متین ماند. دست سرنوشت دوباره آن‌ها را کنار هم قرار داد.
با خنده نگاهی به شلوار زاپ‌‌دار متین و پیراهن به شدت تنگش می‌اندازد. با خنده می‌گوید:
- موریانه به کمد لباس‌هات حمله کرده دوباره که شلوارت این شکلی شده؟!
متین سرش را تکانی می‌دهد تا موهایش کنار برود. موهایش و میمیک صورتش تیموتی شالامی را تداعی می‌کنند. تنها تفاوتشان قد بلندتر و هیکل درشت‌تر متین است. او نیز با مرور خاطرات دبیرستانش و معاون کوتاه و تاس سخت‌گیرشتن لبخندی می‌زند. متین همان زمان هم به قول سعادت، جلف بود.
با خنده می‌گوید:
- یادته پرواز؟
پرواز...

~HADIS~ · 18/3/23

دست و پایش را گم کرده‌ است. متین هم در کنارش صفحه‌ی موبایل را دیده و خبر را خوانده. سوییچ ماشینش را از جیبش خارج می‌کند. زیر بغل پرواز را می‌گیرد و او را از روی زمین بلند می‌کند. پرواز را به سمت درب پشتی هدایت می‌کند. سعید ناگهان به خودش می‌آید. به سوی آن‌ها می‌دود و جلویشان قد علم می‌کند. از گفتن حرفش می‌ترسد ولی باید جلوی پرواز را بگیرد. رنگش پریده و لکنت زبان امانش را بریده. می‌داند پرواز به زودی شوک عصبی به سراغش خواهد آمد. با صدایی آرام می‌گوید:
- هیچ‌کس پاش رو از این سالن بیرون نمی‌ذاره!
چشم چپ پرواز می‌پرد. نفسی عمیق برای کنترل خشمش می‌کشد. سینه‌اش با شتاب تکان می‌خورد.
با فریاد می‌گوید:
- حتی اگر خدا هم جلوم بایسته نمی‌تونه جلوم رو بگیره سعید.
- من نمی‌ذارم!
با دست راست تخت...

~HADIS~ · 24/3/23

همه چیز را می‌دانست اما نمی‌خواست بپذیرد. به راستی فقط یک معجزه می‌توانست پرواز را از این مهلکه نجات بدهد. نیکی را می‌خواست که شانه به شانه‌اش بایستد و با دستان ظریفش دستش را بفشارد. نیکی همیشه همین‌قدر نحیف بود یا زندگی با پرواز او را به این روز انداخت؟! آخرین بار که نیکی این‌گونه نزدیکش ایستاد و از نگاه‌ها نترسید روز عروسی‌اش بود. همان روز میان دوران دانشجویی نه چندان راحتشان. چند سال می‌گذرد؟ یازده سال یا بیشتر؟
به سمت سعید و مأمور فرودگاه می‌رود. دیگر برایش مهم نیست که نگاهش می‌کنند. فلش دوربین‌ها را می‌بیند اما همه چیز تار است. صداها را می‌شنود. «پرواز» گفتن‌ها را هم؛ ولی قدرت تحلیل ندارد.
یقه‌ی مامور را می‌گیرد و با فریاد می‌گوید:
- گل بگیرن در این خراب شده رو که یه نفر پاسخگو...

~HADIS~ · 8/4/23

درون مغزش همزمان صدها نفر سخن می‌گویند. همه جا به شدت تاریک است. انگار دو وزنه روی چشمانش قرار گرفته. به سختی تلاش می‌کند لای پلک‌هایش را باز کند ولی از شدت خشکی فقط سوزش نصیبش می‌شود. باز هم قطره‌اش را فراموش کرده. آخ نیکی اگر می‌فهمید... . با زمزمه‌ی نام نیکی ناگهان صداها در ذهنش از بین می‌برند و لحظه‌ای بعد صدای فریاد در گوشش می‌پیچد. کمی که تیز می‌شود، صدای متین را تشخیص می‌دهد.
- من نمی‌ذارم این دختره‌ی غربتی، از راه نرسیده کل شهرت پرواز رو ببره زیر سوال. فکر کرده دست خودشه هر وقت خواست بره حاجی‌حاجی مکه؟!
صدای سعید هم می‌آید. چشمانش کم‌کم با این خشکی عجین می‌شوند. اتاق تاریک است. از زیر در سوسوی نور به چشمش می‌خورد. صدای سعید نسبتاً آرام‌تر به گوشش می‌رسد.
- چخبرته. بلندگو قورت...

~HADIS~ · 8/4/23

روی زمین سقوط می‌کند. حتی زخم شدن دست و پایش را حس نمی‌کند. پیشانی‌اش به در تکیه داده شده. متین و سعید در تلاشند که در اتاق را باز کنند، اما بدن پرواز مانع‌شان شده.
متین دسته‌ی در را تکان می‌دهد. با دو انگشت روی در می‌کوبد و با صدایی آرام‌تر از قبل می‌گوید:
- باز کن در رو پرواز. زنده‌ای اصلاً؟
صدایش از حدی بیشتر ت*جاوز نمی‌کند. هردو می‌دانند تپش قلب پرواز با صدای بلند شدت می‌گیرد. کاش هر دو لال می‌شدند. حال با پرواز شوکه شده و در بسته چه باید می‌کردند؟!
سعید مثل مادر‌ها در مواقع حساس خودش را با غر زدن خالی می‌کند. سعی می‌کند تقصیرها را گردن شخصی دیگر بیاندازد تا از شر تشویش‌های بی‌کرانش راحت شود.
به متین که حالا کمرش را به در تکیه داده و روی زمین نشسته است، با اخم نگاهی می‌کند.
- چیه این...

~HADIS~ · 9/4/23

سعید هم رفته. آخرین چیزی که از او شنید، «به خودت بیا» بود و بعد صدای کوبیده شدن در. گوشی‌اش روی عسلی به لرزش در می‌آید. به سمتش می‌رود. پیامکی از متین؛ برایش نوشته:
- من به هر کی که اسمش تو اون گوشی بود زنگ زدم. دیگه نمی‌دونم سراغ نیکی رو از کی بگیرم. فقط ینفر مونده که خودت می‌دونی. خودت ازش بپرس.
می‌داند منظورش چه کسی است. متین هم بدتر از خودش دِین داشت. صدف را عاشق کرد، آن هم وقتی که خودش دل در گروی عشقی ممنوعه داشت و او را در بدترین حال ممکن رها کرد.
دستش روی اسم صدف می‌لغزد، اما لحظه‌ای مکث می‌کند. چند سال است از او خبر ندارد؟ اصلا صدف و نیکی با هم در ارتباط بودند؟ درنگ کردن بس است. روی اسمش می‌زند و تماس حاصل می‌شود. هر چه بوق می‌خورد، بیش از پیش ناامید می‌شود. می‌داند چیزی قرار...

در حال تایپ رمان سقوط را زمزمه کن | حدیث‌.ک کاربر انجمن یک رمان

گزینه‌های بیشتر

~HADIS~

امضا : ~HADIS~

KHAZAAN

امضا : KHAZAAN

~HADIS~

امضا : ~HADIS~

~HADIS~

امضا : ~HADIS~

~HADIS~

امضا : ~HADIS~

~HADIS~

امضا : ~HADIS~

~HADIS~

امضا : ~HADIS~

~HADIS~

امضا : ~HADIS~

~HADIS~

امضا : ~HADIS~

~HADIS~

امضا : ~HADIS~

موضوعات مشابه

کاربران بازدید کننده از موضوع (تعداد: 0)

کاربران در حال مشاهده موضوع (تعداد: 1, کاربر: 0, مهمان: 1)