مشاعره مشاعره با اشعار شاعران

[فلورا.]

محرمی نیست وگرنه که خبر بسیار است
رمق ناله کم و کوه و کمر بسیار است

ای ملائک که به سنجیدن ما مشغولید
بنویسید که اندوه بشر بسیار است

تـــا توانی رفع غم از خـــــاطـــری غمنــــاک کـن

در جهـان گریاندن آسان است، اشکـی پاک کن

 

[m.sina]

محرمی نیست وگرنه که خبر بسیار است
رمق ناله کم و کوه و کمر بسیار است

ای ملائک که به سنجیدن ما مشغولید
بنویسید که اندوه بشر بسیار است

توان گفتن آن راز جاودانی نیست!
تصوری هم از آن باغ ارغوانی نیست!

پر از هراس امیدم، که هیچ حادثه ای
شبیه آمدن عشق نا گهانی نیست

 

[Tara Motlagh]

توان گفتن آن راز جاودانی نیست!
تصوری هم از آن باغ ارغوانی نیست!

پر از هراس امیدم، که هیچ حادثه ای
شبیه آمدن عشق نا گهانی نیست

تن چیست که با خاک برابر نتوان کرد؟
از کوتهی ماست که دیوار بلندست

کوته بود از دامن عریانی مجنون
هر چند که دست ستم خار بلندست

 

[فلورا.]

تن چیست که با خاک برابر نتوان کرد؟
از کوتهی ماست که دیوار بلندست

کوته بود از دامن عریانی مجنون
هر چند که دست ستم خار بلندست

تو گذشتی و شب و روز گذشت
آن زمان‌ها به امیدی که تو
بر خواهی گشت،
پای هر پنجره مات…
می نشستم به تماشا، تنها
گاه بر پرده ابر، گاه در روزن ماه،
دور، تا دورترین جاها می رفت نگاه، باز می‌گشتم، هیهات!
چشم ها دوخته ام بر در و دیوار هنوز!

 

[m.sina]

تو گذشتی و شب و روز گذشت
آن زمان‌ها به امیدی که تو
بر خواهی گشت،
پای هر پنجره مات…
می نشستم به تماشا، تنها
گاه بر پرده ابر، گاه در روزن ماه،
دور، تا دورترین جاها می رفت نگاه، باز می‌گشتم، هیهات!
چشم ها دوخته ام بر در و دیوار هنوز!

ز خود جداشدگان پرس درد تنهایی
که هر که دور ز مردم فتاده تنها نیست

لب سؤال صدف بی حجاب می گوید
که هیچ آب مروت به چشم دریا نیست

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

بر دوخته ام دیده چو باز از همه عالم
تا دیده من بر رخ زیبای تو باز است

 

[m.sina]

بر دوخته ام دیده چو باز از همه عالم
تا دیده من بر رخ زیبای تو باز است

تا رنج تحمل نکنی گنج نبینی
تا شب نرود صبح پدیدار نباشد

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

تا رنج تحمل نکنی گنج نبینی
تا شب نرود صبح پدیدار نباشد

صبر وظفر دوستان قدیمیند
بر اثر صبر نوبت ظفر آید

 

[m.sina]

صبر وظفر دوستان قدیمیند
بر اثر صبر نوبت ظفر آید

دلم در دست او گیر است خودم از دست او دلگیر
عجب دنیای بی رحمی دلم گیر است و دلگیرم

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

دلم در دست او گیر است خودم از دست او دلگیر
عجب دنیای بی رحمی دلم گیر است و دلگیرم

دوست میدارم من این نالیدن دلسوز را
تا به هر نوعی که باشد بگذرانم روز را