مشاعره مشاعره با اشعار پروین اعتصامی

[فلورا.]

نفس تو گمره است و همی ترسم
گمره شوی چو او کند ارشادت

دل خسرو تن است چو ویران شد
ویرانه‌ای چسان کند آبادت

تو گریه می‌کنی و خنده می‌کند گلزار

از این گریستن و خنده، بد‌گمان شده‌ایم

 

[Anoosh.]

تو گریه می‌کنی و خنده می‌کند گلزار

از این گریستن و خنده، بد‌گمان شده‌ایم

ما را زمانه رَنجکِش و تیره روز کرد
خُرَم کسیکه همچو تواَش طالعی نکوست

هرگز تو بارِ زحمتِ مردم نمی‌کشی
ما شانه می‌کشیم به هر جا که تار موست