مشاعره مشاعره با اشعار سعدی

[ملکه جهنمی❄]

تا کی روم از عشق تو شوریده به هر سوی
تا کی دَوم از شور تو دیوانه به هر سوی
بیرون نشود عشق توام تا ابد از دل
کاندر ازلم حرز تو بستند به بازوی

یا چهره بپوش یا بسوزان
بر روی چو آتشت سپندی

 

[m.sina]

یا چهره بپوش یا بسوزان
بر روی چو آتشت سپندی

یا تیر هلاکم بزنی بر دل مجروح
یا جان بدهم تا بدهی تیر امان را

وان گه که به تیرم زنی اول خبرم ده
تا پیشترت بوسه دهم دست و کمان را

 

[ملکه جهنمی❄]

این تمنایم به بیداری میسر کی شود

کاشکی خوابم گرفتی تا به خوابت دیدمی

 

[m.sina]

این تمنایم به بیداری میسر کی شود

کاشکی خوابم گرفتی تا به خوابت دیدمی

یار از برای نفس گرفتن طریق نیست
ما نفس خویشتن بکشیم از برای یار

یاران شنیده‌ام که بیابان گرفته‌اند
بی‌طاقت از ملامت خلق و جفای یار

 

[ملکه جهنمی❄]

یار از برای نفس گرفتن طریق نیست
ما نفس خویشتن بکشیم از برای یار

یاران شنیده‌ام که بیابان گرفته‌اند
بی‌طاقت از ملامت خلق و جفای یار

روی تو خوش می‌نماید آینهٔ ما
کآینه پاکیزه است و روی تو زیبا

 

[m.sina]

روی تو خوش می‌نماید آینهٔ ما
کآینه پاکیزه است و روی تو زیبا

ای بی‌تو فراخای جهان بر ما تنگ
ما را به تو فخرست و تو را از ما ننگ

ما با تو به صلحیم و تو را با ما جنگ
آخر بنگویی که دلست این یا سنگ

 

[ملکه جهنمی❄]

ای بی‌تو فراخای جهان بر ما تنگ
ما را به تو فخرست و تو را از ما ننگ

ما با تو به صلحیم و تو را با ما جنگ
آخر بنگویی که دلست این یا سنگ

گر ماه من برافکند از رخ نقاب را
برقع فروهلد به جمال آفتاب را

 

[m.sina]

گر ماه من برافکند از رخ نقاب را
برقع فروهلد به جمال آفتاب را

از در درآمدی و من از خود به در شدم
گفتی کز این جهان به جهان دگر شدم

گوشم به راه تا که خبر می‌دهد ز دوست
صاحب خبر بیامد و من بی‌خبر شدم

 

[ملکه جهنمی❄]

از در درآمدی و من از خود به در شدم
گفتی کز این جهان به جهان دگر شدم

گوشم به راه تا که خبر می‌دهد ز دوست
صاحب خبر بیامد و من بی‌خبر شدم

مهال است سعدی که راه صفا
توان رفت جز بر پی مصطفی

 

[m.sina]

مهال است سعدی که راه صفا
توان رفت جز بر پی مصطفی

یار آن بود که صبر کند بر جفای یار
ترک رضای خویش کند در رضای یار

گر بر وجود عاشق صادق نهند تیغ
بیند خطای خویش و نبیند خطای یار