سخن بزرگان آلبر كامو

[ALBALO]

لازمه ایمان . پذیرش غیب و پذیرش شر . و رضا دادن به بی عدالتی است.
***
انسان تنها آفریده ای است که نمی خواهد همان باشد که هست.

 

[ALBALO]

اگر نتوان آزادی و عدالت را یک جا داشت و من مجبور باشم میان این دو یکی را انتخاب کنم آزادی را انتخاب می کنم تا بتوانم به بی عدالتی اعتراض کنم.
***
کسی که دست به خودکشی می زند . گمان می کند که همه چیز را با خود نابود می سازد و به همراه خود می برد.

 

[ALBALO]

به آنچه که ما را به برخی از انسان ها وابسته میکند نام عشق ندهیم.
***
مسیح روزی می آید که دیگر به آمدنش نیازی نیست.

 

[ALBALO]

بالاتر از دیگران زیستن هنوز تنها راهی است برای اینکه اکثر مردم انسان را ببینند و به او احترام بگذارند.
***
مشکل زندگی بعضی از مردم در این است که چطور از دیگران کناره بگیرند و یا لااقل با آنان بسازند.

 

[ALBALO]

من جز در فاصله میان عیاشی هایم به مسائل بزرگ و با اهمیت زندگی فکر نکرده ام و در غالب اوقات اهمیتی به این موضوعات نداده ام.
***
دوستی با فراموشکاری یا لااقل ناتوانی توام است.

 

[ALBALO]

مردم خوشبختی و موفقیت را تنها در صورتی به شما می بخشایند که با کمال سخاوت رضا دهید که آن ها را با دیگران قسمت کنید. اما برای اینکه خوشبخت شوید نباید زیاده از حد به دیگران بپردازید. بدین طریق راهی برای خلاصی نیست. خوشبخت بودن و محاکمه شدن یا بدبخت بودن و تبرئه شدن.

 

[ALBALO]

عیاشی حقیقی آزادی بخش است . زیرا هیچ گونه الزامی نمی آورد. عیاش فقط وجود خود را تملک می کند . از این جهت عیاشی مشغولیت محبوب کسانی است که به خود عشق می ورزند.
***
ادیان از لحظه ای که دم از اخلاق می زنند و با صدور فرمان تهدید می کنند . به خطا می روند.

 

[ALBALO]

برای خلق مجرمیت و مکافات احتیاجی به وجود خداوند نیست. همنوعان ما با کمک خود برای این کار کفایت می کنند. شما از روز داوری الهی سخن می گویید. اجازه بدهید با کمال احترام به این حرف بخندم. من بدون ترس و تزلزل در انتظار آن روزم:من چیزی را دیده ام که به مراتب از آن سخت تر است ؛ من داوری آدمیان را دیده ام.

 

[ALBALO]

جنایت تنها در این نیست که دیگری را بکشی بلکه بیشتر در این است که خود زنده بمانی.
***
سانسور همان چیزی را که نهی می کند به فریاد بلند اعلام می دارد.

 

[ALBALO]

ناگزیر بود دست تنها یاد بگیرد . دست تنها بزرگ شود . با زور . با قدرت . دست تنها اخلاقیات و حقیقت خود را بیابد . تا اینکه سرانجام به صورت آدم به دنیا آید و سپس با تولدی سخت تر دیگر بار به دنیا آید . یعنی این بار برای دیگران.