سخن بزرگان آلبر كامو

[ALBALO]

در موزه های ایتالیا نوعی از پرده های نقاشی وجود دارد که سابقا کشیش ها آنها را جلو صورت محکومین به مرگ می گرفتند تا آنها نتوانند سکوی مرگ را ببینند. جهش در تمام معانی آن. عجله و فرار به طرف ابدیت خدایی . ترک واقعیات روزانه با فکر و حواس کامل همه این ها پرده های نقاشی هستند که جلو چشم ما می گیرند تا پوچ نبینیم. اما در این میان کسانی وجود دارند که پرده ای جلو چشم آنها نیست و همه چیز را عریان می بینند. با آنهاست که می خواهم صحبت کنم.

 

[ALBALO]

باید پولی بپردازیم و خود را با ابتذال رنج بشری بیالاییم. جهان کثیف . زننده . و لجن درد.
***
هربار که تصور کرده ام معنای ژرف جهان را احساس می کنم . همیشه سادگی آن بود که منقلبم ساخت.

 

[ALBALO]

من از عشق. جز مخلوطی و ملغمه ای از خواهش ها. از عواطف و هشیاری ها که مرا به موجودی وابسته می سازد. درک نمیکنم.