مشاعره مشاعره با اشعار حافظ

[m.sina]

تنم از واسطهٔ دوری دلبر بگداخت

جانم از آتشِ مهرِ رخِ جانانه بسوخت

توبه کردم که نبوسم لب ساقی و کنون
می‌گزَم لب که چرا گوش به نادان کردم

در خلاف‌آمد عادت بطلب کام که من
کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

خیال روی تو در هر طریق همره ماست
نسیم موی تو پیوند جان آگه ماست
به رغم مدعیانی که منع عشق کنند
جمال چهره تو حجت موجه ماست

 

[m.sina]

خیال روی تو در هر طریق همره ماست
نسیم موی تو پیوند جان آگه ماست
به رغم مدعیانی که منع عشق کنند
جمال چهره تو حجت موجه ماست

تو گر خواهی که جاویدان جهان یکسر بیارایی
صبا را گو که بردارد زمانی برقع از رویت

و گر رسم فنا خواهی که از عالم براندازی
برافشان تا فرو ریزد هزاران جان ز هر مویت

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

ای که گفتی جان بده
تا باشدت آرام جان
جان به غم هایش سپردم
نیست آرامم هنوز

 

[ملکه جهنمی❄]

ای که گفتی جان بده
تا باشدت آرام جان
جان به غم هایش سپردم
نیست آرامم هنوز

زین آتش نهفته که در سینه ی من است

خورشید شعله ای است که در آسمان گرفت

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

زین آتش نهفته که در سینه ی من است

خورشید شعله ای است که در آسمان گرفت

شربت قند وگلاب ار لب یارم فرمود
نرگس او که طبیب دل بیمار من است

 

[ملکه جهنمی❄]

شربت قند وگلاب ار لب یارم فرمود
نرگس او که طبیب دل بیمار من است

تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

وجود نازکت آزرده گزند مباد

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

وجود نازکت آزرده گزند مباد

باز ای ودل تنگ مرا مونس جان باش
وین سوخته را محرم اسرار نهان باش

 

[ملکه جهنمی❄]

باز ای ودل تنگ مرا مونس جان باش
وین سوخته را محرم اسرار نهان باش

شاهدان گر دلبری زین سان کنند
زاهدان را رخنه در ایمان کنند

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

شاهدان گر دلبری زین سان کنند
زاهدان را رخنه در ایمان کنند

هرکه شد محرم دل در حرم یار بماند
وان که این کار ندانست در انکار بماند