مشاعره مشاعره با اشعار حافظ

[nhirqm˙]

ما ز یاران چشم یاری داشتیم
خود نادرست بود انچه می پنداشتیم

 

[nhirqm˙]

من اگر نیکم و گر بد تو برو خودرا باش
هر شخصی‌ ان درود عاقبت کار که کشت

 

[nhirqm˙]

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
وین راز سر به مهر به عالم سمر شود
گویند سنگ لعل شود در مقام صبر
آری شود ولیک به خون جگر شود

 

[nhirqm˙]

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
واندر ان ظلمت شب آب حیاتم دادند
بیخود از شعشعه پرتو ذاتم کردند
باده از جام تجلی صفاتم دادند

 

[nhirqm˙]

در صومعه زاهد ودر خلوت صوفی
جز گوشه ابروی تو محراب دعا نیست
ای چنگ فروبرده به خون دل حافظ
فکرت مگر از غیرت قرآن و خدا نیست

 

[nhirqm˙]

تا بر دلش از غصه غباری ننشیند
ای سیل سرشک از عقب نامه روان باش
حافظ که هوس می‌کندش جام جهان بین
گو درنظر آصف جمشید مکان باش

 

[nhirqm˙]

شاهدان گر دلبری زین سان کنند
زاهدان را رخنه در ایمان کنند
هر کجا ان شاخ نرگس بشکفد
گلرخانش دیده نرگسدان کنند

 

[Shiva.Panah]

دست از طلب ندارم تا کام من بر آید
یا تن رسد به جانان یا جان ز تن بر آید

 

[m.sina]

دست از طلب ندارم تا کام من بر آید
یا تن رسد به جانان یا جان ز تن بر آید

دل از من برد و روی از من نهان کرد
خدا را با که این بازی توان کرد
شب تنهاییم در قصد جان بود
خیالش لطف‌های بی‌کران کرد​

 

[Shiva.Panah]

دل از من برد و روی از من نهان کرد
خدا را با که این بازی توان کرد
شب تنهاییم در قصد جان بود
خیالش لطف‌های بی‌کران کرد​

دوش می‌گفت که فردا بدهم کام دلت
سببی ساز خدایا که پشیمان نشود