دلم به وسعت دنیا گرفته آقاجان
از این زمانه از این جا گرفته آقاجان!
بیا دوای غم و غصه ها تویی مولا
برای توست که دل ها گرفته آقاجان!
میان خشکی این شهر مانده ام عمری
دلم بهانه دریا گرفته آقاجان!
کجا جزیره خضراست من نمی دانم
دلم برای همان جا گرفته آقاجان!
هزار سال نگاه شکسته زهرا
برای توست که احیا گرفته آقاجان!
از آن زمان که نبودی دلم به نامت بود
عجیب نیست که حالا گرفته آقاجان!
هزار سال گذشته هنوز پنهانی
غریب مانده ام آقا خودت که می دانی ..