دیالوگ نویسی دیالوگ‌های دو نفره | نگاه آریا کاربر انجمن یک رمان

[crazy.angel]

- چرا دست از سرم بر نمیداری؟!
+ چرا تو دست از دلم بر نمیداری؟!
- با این کارات هیچ وقت به من نمیرسی.
+ با کدوم کارا میرسم؟! بگو تا انجام بدم؟

 

[crazy.angel]

- چرا انقدر ناراحتی؟
+ هر روز عصر یه کارتونی پخش می شد، امروز که تلوزیون روشن کردم دیدم تموم شده..
- به خاطر کارتون انقدر ناراحتی؟!
+ اون تنها دلیلی بود که به خاطرش صبح از خواب بیدار می شدم و کل روز دووم میاوردم...الان دیگه دلیلی ندارم!

EUROS ​

 

[crazy.angel]

+از دور که به هرچی نگاه کنی خوشگله ...
-هه ...موافقم...
+../
-همه چی سیاه سفیدش قشنگه!
+مثل چی ؟
-مثل ...مثل چشات که اولین نزدیکی خوشگلی که میبینم!!!

 

[crazy.angel]

+ چرا رنجم می‌دهی؟
- چون دوستت دارم.
+ نه دوستم نداری. وقتی کسی را دوست داریم، خوشی اش را می‌خواهیم نه رنجش را...
- وقتی کسی را دوست داریم تنها یک چیز را می‌خواهیم. عشق را، حتی به قیمت رنج!

 

[crazy.angel]

+ فرض کن بمیری، و به تناسخ معتقد باشی...
فکر می کنی چی بدنیا میای؟
_ پُلا روح دارن؟
+ نمیدونم، شاید...
_ دلم میخواد همون پُلی بشم که روش منو بوسیدی!
دوست دارم لااقل برای یبارم شده بجای آدمای دیگه، خوشبختی خودمو تماشا کنم.

 

[crazy.angel]

+ مرد باش، می فهمی؟
_ مردها همیشه تا آخر عمر بچه اند، این یادت باشد.
+ هم بچه باش، هم مرد، اما مال من باش.

 

[crazy.angel]

+ من واقعا دوستت دارم. می تونم اینو با دقت زیاد بهت ثابت کنم!
- خب ثابتش کن.
+ وقتی میخندی، چال گونه ی راستت عمیق تر میشه،
صورتت یکم به سمت چپ متمایل میشه و با انگشتات، موهاتو میندازی پشت گوشِت.

 

[crazy.angel]

من از مردن نمیترسم

نگرانم که به اندازه ی کافی زندگی نکرده باشم

باید روی همه ی تخته سیاه های کلاس ها نوشته بشه

زندگی یه زمین بازیه

نه چیز دیگه…

 

[crazy.angel]

کاش زندگی مانند جعبه موسیقی بود، صداها آهنگ بود؛ حرفها ترانه…

 

[crazy.angel]

همش فک کردی تنهایی ، فک کردی هیچکس نیست ، حتّی سروین ، امّا من بودم تو منو ندیدی ، منو یادت رفت ، هنوزم هستم ، حتّی اگه دیر باشه…