کامل شده مجموعه دلنوشته‌های مکنون آفاق | NARGES AMIRI کاربر انجمن یک رمان

[NARGES AMIRI]

•به نام خالقِ خالقِ قلم•

نام مجموعه: مکنونِ آفاق
نام نویسنده: NARGES AMIRI
ویراستار: ریحانه ن‌ف
تگ: #منتخب



مقدمه:
مکنونِ آفاقم را چگونه پرده برچینم؟
همان‌هایی را که کِتم کردم تا بماند و هستی از وجودش خبردار نشود.
همان حسی که مبهم‌ترین ابهاماتم در کلِ زندگی‌ام بود. همان که برایم با قهوه فرقی ندارد.
آرامم می‌کند؛ اما...
جانم را می‌ستاند!​

 

[G.ASADI]

•| بسم رب القلم |•

آنچه از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند..

نویسنده‌ی عزیز، بی‌نهایت خرسندیم که دلنوشته‌های زیبایتان را در انجمن «یک رمان» به اشتراک می‌گذارید.
خواهشمندیم پیش از پست‌گذاری و شروع دلنوشته‌، قوانین بخش «دلنوشته‌های کاربران» را به خوبی مطالعه بفرمایید.
"قوانین بخش دلنوشته‌ی کاربران"

پس از گذشت حداقل ۲۰ پست از دل‌نوشته، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد دل‌نوشته بدهید. توجه داشته باشید که دل‌نوشته‌های تگ‌دار نقد نخواهند شد و در صورت تمایل به درخواست نقد، قبل از...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[NARGES AMIRI]

***
حسی مبهم!
حسی برایم گمنام!
پر از اتفاقات و رویدادهای جدید... .
چه بگویم از آن که حتی خودم هم نمی‌دانم نامش را چه بگذارم!
روزی خوش، روزی ناخوش؛
روزی شاد، روزی اندوهگین از رازی که خودت هم در وصفِ آن عاجزی؛
آن‌قدر عاجز که از نفهمیدن آن، غم به خانه‌ی دلت راه باز می‌کند.​

 

[NARGES AMIRI]

***
گویی این حس صدایم می‌کند و سپس در گوشم نجوا می‌کند:
«چقدر از غرورت کاسته شده و نحیف شده‌ای!»
همانند گنجشک، زود رنج، کوچک، ضعیف و مظلوم می‌شوم... .
این چیست که دارد ذره‌ذره جان می‌خورد؟​

 

[NARGES AMIRI]

***
گاه آرام، گاه خوشحال، گاه غمگین و گاه بی‌حس؛ این چیست که چنان دگرگون می‌کند مرا؟
چرا حالم را به سیاهیِ نانِ سوخته می‌کند؟
چرا گاه‌به‌گاه تغییر رخسار می‌دهد؟!
به گمانم اسمش را باید حسِ هزار رخ بگذارم...
که این‌گونه بهتر است.​

 

[NARGES AMIRI]

***
قابل وصف نیست؛
قابل وصف نیست این ابهام!
دنیا رنگ می‌گیرد اما ناگه، به سرعت رنگ می‌بازد؛
آن‌قدر سریع که خود، ماتِ آن مانده‌ام.
​

 

[NARGES AMIRI]

***
گمانم این مسئله از آن‌هایی‌ست که نیاز به تجزیه و تحلیلی به فراوانی مبهم بودنش، دارند؛
طوری در وجودت چیزی گم می‌شود که خود، مهبوت می‌مانی چه چیز کنونِ آفاقت شده؟!
چه چیز این ندانسته‌ها را به ارمغان آورده است؟​

 

[NARGES AMIRI]

***
ناجیِ این روز‌هایم را بیاورید؛
هوای قبلم بسی سرد گشته و در ژرف احساسم یخبندان شده است.
حالم وقت به وقت، ساعت به ساعت و روز به روز،
تارْتر...
اندوه آمیز‌تر...
و مشکین‌تر می‌شود!​

 

[NARGES AMIRI]

***
می‌خواهم حالم را تیمار سازم، اما نمی‌دانم چطور؟!
نمی‌دانم که طبش چیست؟ طبیبش کیست؟
همه‌اش تار است... .​

 

[NARGES AMIRI]

***
می‌پرسند:
«چه شده؟»
می‌گویند:
«دگرگون شده!»
ولی چگونه برای‌شان از حسی که برای خودم ناشناخته است، بگویم؟!
آخر چگونه؟
مرا بین آن همه سوالِ بی‌جواب، مانندِ کودکی بی‌پناه زندانی کرده‌اند!​