متون و دلنوشته‌ها |ویترین آثار فروغ شاملو|

[Mers~]

هیچ میدانی
که من در قلب خویش،
نقشی از
عشق تـو پنهـان داشتـم...!؟
#فروغ_فرخزاد

 

[Mers~]

خوشا رها کردن و رفتن !
خوشا پر کشیدن ...!
خوشا رهایی ...!
#احمد_شاملو

 

[Mers~]

«شعر»
گفتم که زِدل بر دارم
بارِ سنگینِ غـمِ عشقش را
«شعر»
خود جلوه‌ای از رویش شد
با که گویم «ستـمِ عشقش» را
#فروغ_فرخزاد

 

[Mers~]

ما با نگاه ناباور
فاجعه را تاب آورده‌ایم.
هیچ‌کس برادر خطاب‌مان نکرد
و به تشجیع ما تکبیری بر نیاورد.
تنهایی را تاب آورده‌ایم و خاموشی را
و در اعماق خاکستر
می‌تپیم
#احمد_شاملو

 

[Mers~]

پنجره!
بگشای از هم
چون کتاب قصۀ خورشید
تا امیدم بازجوید
در صدف های دهان رنج
صبح مرواریدتابش را
به ژرفاژرف این دریای دورافتادۀ نومید!
#احمد_شاملو

 

[Mers~]

درختِ کوچکِ من
به باد،
عاشق بود
به بادِ بی سامان
کجاست خانه‌ی باد ؟
#فروغ_فرخزاد

 

[Mers~]

در مردگانِ خویش
نظر می‌بندیم
با طرحِ خنده‌یی،
و نوبتِ خود را انتظار می‌کشیم
بی‌هیچ خنده‌ایی..
#احمد_شاملو

 

[Mers~]

سکوت چیست...
ای یگانه ترین یار
سکوت چیست بجز حرفهای ناگفته...
من از گفتن میمانم
اما زبان گنجشکان
زبان زندگی
جمله های جاری جشن طبیعت است
#فروغ_فرخزاد

 

[Mers~]

هرچند من ندیده‌ام این کورِ بی‌خیال
این گنگِ شب که گیج و عبوس است
خود را به روشنِ سحر
نزدیک‌تر کند،
لیکن شنیده‌ام که شبِ تیره هرچه هست
آخر زتنگه‌هایِ سحرگه گذر کند…
#احمد_شاملو

 

[Mers~]

در کوچه‌های صبح
بر سینه‌ام سنگین
در دستهایم داغ
در گیسوانم رفته از خود
سوخته، مدهوش ، آه ...
اکنون تو اینجایی...
#فروغ_فرخزاد