دیالوگ نویسی تمرین دیالوگ‌نویسی | Lornsun کاربر انجمن یک رمان

[mel mel]

- چرا از آدما متنفری؟
- چون هر بار از دوست داشتنشون پشیمونم کردن.

 

[mel mel]

- یه چیز رو درباره‌ی آدم‌های مغرور و خودخواه می‌دونی؟ اون‌ها به دور از چشم همه و هر موجود زنده ای که صداشون رو بشنوه، جلوی آینه می‌ایستن و تا ساعت‌ها با نفرت به خودشون زل می‌زنن و به خودشون بد و بیراه میگن...و در اون حین، همه‌ی آدم‌های خودخواه به عشق و توجه بیشتری نیاز دارند. اون‌ها، قرار نیست هیچوقت از چیزی که فقط برای خودشونه قانع بشن، اون‌ها همش رو می‌خوان، همه‌ی توجهات، همه‌ی عشق‌ها ولی هرگز قرار نیست به زبونش بیارن...و این حقیقتیه که حتی روانشناس‌های احمق مورده‌علاقه‌ی تو هم نمی‌دونن!

 

[mel mel]

- دوست داشتن خدا مسخره‌اس‌!
- چرا؟
- چون...خدا دوست داشتنی نیست!
- ناتالی...این چه حرفیه میزنی؟!
- اون یه جهان خلق میکنه، یه طرح، یه سیستم، یه بازی که ماها می‌تونیم بازیکن‌هاش باشیم. اون این فرصت رو میده که بازی کنیم...ولی این یه محبت نیست!
- ولی زندگی یه بازی نیست، زندگی و دنیا با هدف و ارزشی ساخته شده و ما... .
- کی گفته بازی‌ها هدف و انگیزه‌ای ندارن؟ و کی گفته صدرصد چیزایی که میگی حقیقتن؟...وقتی که انسان به چشم و گوش و قلب خودشم نمی‌تونه اطمینان کنه... .

 

[mel mel]

- به چی فکر می‌کنی؟
- آم...دارم به این فکر می‌کنم که احساسات از اولم برای خدا نبوده، بلکه برای انسان ساخته شده! و عشق و احساسات تنها چیزیه که انسان رو از دیگر موجودات متمایز می‌کنه...چون، این خاصه‌ی انسان بودنه. عشق برای خدا آفریده نشده، بلکه برای آدمه...این چیزیه که من فکر می‌کنم نورا. به مامان چیزی نگو!

 

[mel mel]

- ما آدم‌ها با تغییر زاده میشیم، پُولی. وقتی بچه‌ایم، وقتی یه نوجوونیم و حتی زمانی‌که یه انسان پنجاه‌ساله‌ایم. مهم نیست چه تغییری، ما همیشه در دگرگونی به سر می‌بریم و آدمی که در ثبات و یک‌حالتی کامل قرار داره، مطمئناً خیلی وقته که مرده!

 

[mel mel]

- من احمق نیستم جول...من فقط ادای احمقا رو درمیارم... .

 

[mel mel]

- توی این سیاره‌، موجودات زیادی رو ملاقات کردم، تحقیقات زیادی انجام دادم؛ اما درک‌نشدنی‌ترین موجودی که باهاش آشنا شدم نژاد شماست، شما انسان‌ها عجیب‌ترین موجوداتی هستین که تا به حال دیدم.

 

[mel mel]

- هِی! من فقط شوخی کردم. آروم باش بابا!
- شوخی‌ها باعث خنده میشن نه شکستن کسی و خنده توان آسیب رسوندن نداره.

 

[mel mel]

- تو قلب مهربونی داری.
- و مردم از قلب‌های مهربون خسته میشن... .

 

[mel mel]

- من از مثبت‌اندیشی بی‌خودی و دروغ متنفرم؛ اما بعضی وقتا بهش نیاز دارم...و اون‌وقت یهو همه‌ی دروغگوها ناپدید میشن!