سخن بزرگان جبران خلیل جبران

[G.ASADI]

پست‌ترین انسان
کسی است که راز دوران دوستی را
به وقت دشمنی فاش سازد...
​

 

[G.ASADI]

همه آنچه در خلقت است، در درون شماست
و هر آنچه درون شماست، در خلقت است.
طبیعت با آغوشی باز و دستانی گرم از ما استقبال کرده و می خواهد که از زیبایی اش لذت بریم
چرا انسان باید آنچه را در طبیعت ساخته شده از بین ببرد.
​

 

[G.ASADI]

یک انسان می تواند آزاد باشد بدون آن که انسانی بزرگ گردد،
اما هیچ انسانی نمی‌تواند بزرگ گردد بی آن که آزاد باشد.
​

 

[G.ASADI]

اگر نان بپزید، ولی لذتی نیابید،
به راستی، نان تلخی پخته‌اید که تنها نیمی از گرسنگی انسان را فرو می‌نشاند.
​

 

[G.ASADI]

اگر بقای من موجب هلاکت فرد دیگری می شود،
پس مرگ خوشایندتر و عزیزتر خواهد بود.​

 

[ADLAYD]

شما در بسیاری از رنج‌ها بر سر دو راهی قرار گرفته‌اید ، و این رنج‌ها جرعه‌هایی هستند بسیار تلخ و زهرآگین که پزشکی حکیم و چیره دست بیماری‌هایی را که در درونتان ریشه دوانیده‌اند ، با آنها علاج می‌کند.​

 

[ADLAYD]

کامل‌ترین پاداش برای انسان ، بخششی است که بتواند امیال هستی‌اش را تغییر دهد و خواسته‌ای دو لب خشکیده از عطش او را دگرگون سازد و تمام زندگی‌اش را به چشمه‌های همیشه جوشان و ابدی تبدیل کند.​

 

[ADLAYD]

☆‌ اگر از دوست خود جدا شدی ، مبادا که بر جدایی‌اش افسرده و غمین گردی ، زیرا آنچه از وجود او در تو دوستی و مهر برانگیخته است ، ای بسا که در غیابش روشن‌تر و آشکارتر از دوران حضورش باشد.​

 

[ADLAYD]

☆‌ اگر سزاوار است آن است که دوست با جزر زندگی‌ات آشنا شود ، بگذار تا با مد آن نیز آشنا گردد ، زیرا چه امیدی است به دوستی که می‌خواهی در کنارش باشی ، تنها برای ساعات و یا قلمرو مشخصی ؟​

 

[ADLAYD]

⊙‌ و کدامین ثروت است که محفوظ بدارید تا ابد؟
آنچه امروز شما راست ، یک روز به دیگری سپرده شود.
پس امروز به دست خویش ببخشید ، باشد که شهد گوارای بخشش ، نصیب شما گردد ، نه مرده ریگی وارثانتان.​