مشاعره مشاعره با اشعار خاقانی

[Nazanin_N]

بر دیده ره خیال بستی
در سینه به جای جان نشستی

وز غیرت آنکه دم برآرم
در کام دلم نفس شکستی​

یارب آن خال بر آن لب چه خوش است
بر هلالش نقط از شب چه خوش است

دهنش حلقهٔ تنگ زره است
نقطه بر حلقهٔ مرکب چه خوش است

 

[m.sina]

یارب آن خال بر آن لب چه خوش است
بر هلالش نقط از شب چه خوش است

دهنش حلقهٔ تنگ زره است
نقطه بر حلقهٔ مرکب چه خوش است

تا آتش عشق را برافروخته‌ای
همچون دل من هزار دل سوخته‌ای

این جور و جفا تو از که آموخته‌ای
کز بهر دل آتشین قبا دوخته‌ای

 

[Samira-M]

تا آتش عشق را برافروخته‌ای
همچون دل من هزار دل سوخته‌ای

این جور و جفا تو از که آموخته‌ای
کز بهر دل آتشین قبا دوخته‌ای

یا به صد سال پیش ازین بودم
یا به صد سال بعد ازین باشم
چون من از عهد هیچ نندیشم
از بدی عهد چون غمین باشم

 

[m.sina]

یا به صد سال پیش ازین بودم
یا به صد سال بعد ازین باشم
چون من از عهد هیچ نندیشم
از بدی عهد چون غمین باشم

ما به غم خو کرده‌ایم ای دوست ما را غم فرست
تحفه‌ای کز غم فرستی نزد ما هردم فرست

جامه هامان چاک ساز و خانه‌هامان پاک سوز
خلعه‌هامان درد بخش و تحفه‌هامان غم فرست

 

[بَهآرنارنج]

ما به غم خو کرده‌ایم ای دوست ما را غم فرست
تحفه‌ای کز غم فرستی نزد ما هردم فرست

جامه هامان چاک ساز و خانه‌هامان پاک سوز
خلعه‌هامان درد بخش و تحفه‌هامان غم فرست

تا آتش عشق را برافروخته‌ای
همچون دل من هزار دل سوخته‌ای
این جور و جفا تو از که آموخته‌ای
کز بهر دل آتشین قبا دوخته‌ای

 

[m.sina]

یارب آن خال بر آن لب چه خوش است
بر هلالش نقط از شب چه خوش است

 

[فاطمه مقدم]

تحفه سازیم جان خاقانی
پیش خاقان اکبر اندازیم

 

[فلورا.]

تحفه سازیم جان خاقانی
پیش خاقان اکبر اندازیم

منم ان کز طرب غمین باشم
دردی که مرا هست به مرهم نفروشم

 

[فاطمه مقدم]

منم ان کز طرب غمین باشم
دردی که مرا هست به مرهم نفروشم

ما بی‌خبر شدیم که دیدیم حسن او
او خود ز حال بی‌خبر ما خبر نداشت
ما را به چشم کرد که تا صید او شدیم
زان پس به چشم رحمت بر ما نظر

 

[فلورا.]

ما بی‌خبر شدیم که دیدیم حسن او
او خود ز حال بی‌خبر ما خبر نداشت
ما را به چشم کرد که تا صید او شدیم
زان پس به چشم رحمت بر ما نظر

رفتم به راه صفت دیدم به کوی صفا

ز خاک کوی تو هر خار سوسنی است مرا!