مشاعره مشاعره با اشعار محمد تقی بهار (ملک الشعرای بهار)

[m.sina]

معطر بود و خوب و دلپذیری
بدو گفتم که مشکی یا عبیری

که از بوی دلاویز تو مستم

همه گِل های عالم آزمودم
ندیدم چون تو و عبرت نمودم

پو گِل بشنید این گفت و شنودم!!

ما درس صداقت و صفا می‌خوانیم
آیین محبت و وفا می‌دانیم

زبن بی‌هنران سفله ای دل مخروش
کانها همه می‌روند و ما می‌مانیم

 

[.MOON.]

ما درس صداقت و صفا می‌خوانیم
آیین محبت و وفا می‌دانیم

زبن بی‌هنران سفله ای دل مخروش
کانها همه می‌روند و ما می‌مانیم

مرا رسید ز عشق آنچه ز آتش اندر عود
مرا مبین‌، که همه اوست اینکه بینی من!

 

[m.sina]

مرا رسید ز عشق آنچه ز آتش اندر عود
مرا مبین‌، که همه اوست اینکه بینی من!

نیست کسی را نظر به حال کس امروز
وای به مرغی که ماند در قفس امروز

گر دهدت دست خیز و چارهٔ خود کن
داد مجو زان که نیست دادرس امروز

 

[.MOON.]

نیست کسی را نظر به حال کس امروز
وای به مرغی که ماند در قفس امروز

گر دهدت دست خیز و چارهٔ خود کن
داد مجو زان که نیست دادرس امروز

زان که یکی گشته دزد با عسس امروز
ملت جاهل مکن مجادله با بخت
فر و بزرگی به دانش است و بس امروز!

 

[m.sina]

زان که یکی گشته دزد با عسس امروز
ملت جاهل مکن مجادله با بخت
فر و بزرگی به دانش است و بس امروز!

ز نادرستی اهل زمان شکسته شدیم
ز بس که داد زدیم آی دزد خسته شدیم

ز عشق دست کشیدیم و بهر کشتن خویش
به پایمردی اغیار دسته دسته شدیم

 

[.MOON.]

ز نادرستی اهل زمان شکسته شدیم
ز بس که داد زدیم آی دزد خسته شدیم

ز عشق دست کشیدیم و بهر کشتن خویش
به پایمردی اغیار دسته دسته شدیم

مو مخام خوذم بزو ‌چشمه نوشت بزنم
لبام غنچه کُنُم، شرق تو گوشت بزنم

دل تو سنگ بیا دلت بدست مو بده
تا بمغز رقیب خرده فروشت بزنم

 

[m.sina]

مو مخام خوذم بزو ‌چشمه نوشت بزنم
لبام غنچه کُنُم، شرق تو گوشت بزنم

دل تو سنگ بیا دلت بدست مو بده
تا بمغز رقیب خرده فروشت بزنم

مکن تو با دل من بیش از این به جور سلوک
که ملک زیر و زبر می‌شود ز جور ملوک

لبت به نغمهٔ جان‌بخش چون مسیحا، جان
دهد به پیکر بی‌روح مردم مفلوک

 

[m.sina]

مو مخام خوذم بزو ‌چشمه نوشت بزنم
لبام غنچه کُنُم، شرق تو گوشت بزنم

دل تو سنگ بیا دلت بدست مو بده
تا بمغز رقیب خرده فروشت بزنم

مکن تو با دل من بیش از این به جور سلوک
که ملک زیر و زبر می‌شود ز جور ملوک

لبت به نغمهٔ جان‌بخش چون مسیحا، جان
دهد به پیکر بی‌روح مردم مفلوک

 

[Narges Movahedi]

مکن تو با دل من بیش از این به جور سلوک
که ملک زیر و زبر می‌شود ز جور ملوک

لبت به نغمهٔ جان‌بخش چون مسیحا، جان
دهد به پیکر بی‌روح مردم مفلوک

کز سبزه و بنفشه و گلهای رنگ رنگ
گویی بهشت آمده از آسمان فرود

دریا بنفش و مرز بنفش و هوا بنفش
جنگل کبود و کوه کبود و افق کبود

 

[m.sina]

کز سبزه و بنفشه و گلهای رنگ رنگ
گویی بهشت آمده از آسمان فرود

دریا بنفش و مرز بنفش و هوا بنفش
جنگل کبود و کوه کبود و افق کبود

دل سوی مهر می کشد و مهر سوی دل
جایی که مهر نیست مکن جستجوی دل

دل گوشت‌پاره‌ای که بجنبد به سینه نیست
منگر چنین ز چشم حقارت به سوی دل