شعر مجموعه اشعار رگه‌هایی از ترس | الی کاربر انجمن یک رمان

[Lili.Da]

نام مجموعه: رگه‌هایی از ترس
نام شاعر: الی
قالب: سپید
مقدمه:
آسمان ناخوش احوال است یا که چی.
رنگ خورشید پریده یا که چی، نمی‌دانم.
از صدای گریه‌های درخت کهنسال پیر
یا که از آخ و اوخ مورچه ها
فهمیدی که آسمان مریض شده؟
از گل‌های یاس کبود،
پرسیدی که خانه آن مرد پیر مهربان
که می‌کشد دست بر سر و رویمان کجاست؟
گفتی خانه‌اش میان اقاقیا است؟
اگر به چپ بروم برف میاد.
به راست بروم باران میاد.
تو بگو کجا برم؟

 

[_harly_]

•| بسم رب العشق |•

ضمن عرض سلام و خوش آمد خدمت شما شاعر محترم؛
لطفاً قبل از شروع تایپ مجموعه اشعار خود، قوانین بخش را مطالعه کنید.
قوانین بخش اشعار کاربران


پس از ارسال بیست پست در دفتر شعرتان، می‌توانید درخواست نقد بدهید و از دیدگاه دیگر کاربران درباره اشعارتان، آگاه شوید.
تاپیك درخواست نقد و بررسی اشعار


پس از گذشت بیست پست از دفتر شعرتان، می‌توانید درخواست تگ...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Lili.Da]

کس ندارم که ز من بپرسد؛
الی روز‌هایت چگونه گذشت؟
یا که بگوید در چشمانت حقیقتی شگرف نهفته بود.
کس ندارم من.
کس ندارم که در آغوش بگیرد من را.
بگیرد تار‌موهایم را و بسپارد به نسیم.
من نه آن یتیم از شارلوت تاون هستم.
نه خودم آنم که آن باشم.

 

[Lili.Da]

سطر سطر حرف‌هایم واژه‌ای است
که در خون غلیان شده.
کسی این میان، دگرگون شده.
سلطه بر این غم دشوار است.
گفته بودم جزئی از وجودم شده.
آنچه باید ز شمشیر رستم به سهراب می‌رسید.
خون بود نه دیدار متبرک شده.

 

[Lili.Da]

ترسم که نرسد ز میم محبت به من سهمی.
گفتا عاشقم و ای عشق، یارت کو؟
مردم که دانند و می‌خوانند و می‌رانند ای مهر
عاشقند و ای عشق، یارت کو؟
ز مفهوم تو آن نامت، جانِ جان من باشد.
بگو با من و ای عشق، یارت کو؟
ز رخسار تو خونین شده آن دو گوی من.
چو انار گونه‌هایم و ای عشق، یارت کو؟

 

[Lili.Da]

طره‌ی افشان تو گره خورده بر قلب من.
ترسم که تو ترکم کنی، بایستد این قلب من.
بوسه‌ی تو است بر پیشانی چین‌خورده‌ام
زمزمه کن مبادا ترکم کنی.
از یک تا ۱۰ می‌رسد تعداد انگشتان من
اما حس من به تو بیش از بیشتر است.
به قسم نام تو، اگر که آسمان، به عشق ما زمین نیاید
من خود به آسمان روم تا که زمین ز رو برود.

 

[Lili.Da]

حس می‌کنم دیگر هیچ نیستم
جز یه بوته خار‌دار.
وجودم گر گرفته و نشانی ز زندگی نیست.
پرواز کرده‌ام اما بالی ندارم.
این زمین است یا هوا؟
من، من هستم یا که او من است؟
ظلمات در برگرفته مرا
دگر هیچ نیست.
هیچ نمی‌بینم.
نه کور شده‌ام نه نور رفته است.
دلم خاموش و قلبم تکیده.

 

[Lili.Da]

دوست دارم کنارم نشینی
بگیری انگشتان خسته‌ام
سر گذارم در شانه‌ات
بوسه زنی بر پیشانی‌ام
گذارم نامت در خاطرم
تو بمان همیشه در خانه‌ام

 

[Lili.Da]

بمیر ای من
کس ندارد به یاد
تو بودی یا من
بگریز ای تن
ز روح بی فروغت
بمیر ای من
و دور شو از تمامم

 

[Lili.Da]

و عشق از من ساخت شاعری
که می‌گوید ز معشوق برتری