دلنوشته مجموعه دلنوشته‌‌های خیال من | سمیه بیرونی کاربرانجمن یک رمان

[Somayehh]

نام مجموعه : خیال من
نام نویسنده: سمیه بیرونی
مقدمه:
کاش گاهی می شد
بدون جواب دادن گریست
بدون دلیل گم شد
بدون درد خندید
بدون غم زندگی کرد
بدون بغض قدم زد
کاش گاهی می شد فقط مرد
بدون دلواپس شدن عزیزانت...

 

[HAKIMEH.MZ]

•| بسم رب القلم |•

آنچه از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند..

نویسنده‌ی عزیز، بی‌نهایت خرسندیم که دلنوشته‌های زیبایتان را در انجمن «یک رمان» به اشتراک می‌گذارید.
خواهشمندیم پیش از پست‌گذاری و شروع دلنوشته‌، قوانین بخش «دلنوشته‌های کاربران» را به خوبی مطالعه بفرمایید.
"قوانین بخش دلنوشته‌ی کاربران"

پس از گذاشتن اولین پست می‌توانید گفتمان آزاد خود را ایجاد کنید.
"تاپیک قوانین گفتمان آزاد...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Somayehh]

داروغه ی بد طینت شهر
دزدید آروزوهایم را
دیوانه کرد رویاهایم را
تنهایم گذاشت در کوچه ی بن بست
خاطره هایم را یکی یکی سپرد به دست هوس
پدر را گرفت و مادر را نشاند لب کوچه ی آرزو
کودکی هایم را برد برای خود و غمم را اسیر شب کرد
داروغه ی بد طینت شهر خاطره هایم
را از خاطرم ربود و روزگارم را تیره و تار کرد...

 

[Somayehh]

بعد از تو حال خوش در رفت
خیال بافی سر از کوچه ها درآورد
زندگی خسته شد و وقت رفتن آمد
بعد از تو همه چیز رفت
به جز خیالت که همیشه هست...

 

[Somayehh]

دلگیرم از شهری که
پدر را گرفت برای لقمه ای نان
سوی چشمان مادر را ربود برای دوری او
و من را تنها کرد برای آرزوهای دور...

 

[Somayehh]

دوستت دارم مثل دست های پر از محبت پدرم
مثل دلواپسی های مادرم
مثل نگرانی های برادرم
مثل دلسوزی های خواهرم
مثل بودن های رفیقم
مثل خاک وطنم
تو را دوست دارم مثل تمام حس های خوب قلبم...

 

[Somayehh]

رازی در دل دارم دور از انتظارها
رویایی در سر دارم دور از باورها
امیدی در قلب دارم دور از شدن ها
من سال هاست خود را به باد سپردم
برای آرزوهایی محال...

 

[Somayehh]

فریاد زدم برای آزادی ام
ولی از درون گفتم هیس!
آسمان همه جا برای تو یک شکل است!

 

[Somayehh]

خداحافظ فصل هزار رنگ
فصل پر از هیاهو و در عین حال بی کس
خداحافظ فصل زیبا و دلتنگ
سفرت به سلامت محبوب سال های دورم...
پاییز۱۴۰۰

 

[Somayehh]

گفتند زندگی زیباست
دویدم تا زیبایی اش را ببینم
عاقل شدم
خسته شدم
کم نیاوردم
ولی نمی دانم چرا هر چه دویدم به زیبایی اش نرسیدم
دیوانه ها وعده ی روزگاری بی دغدغه را داده بودند و دیر فهمیدم که سال هاست دلهره ی یک عاقلِ نادانِ مقصود بین را داشته ام!