مشاعره مشاعره با اشعار بیدل

[m.sina]

موج پوشید روی دریا را
پردهٔ اسم شد مسما را

از چاک گریبان به دلی راه نکردیم
کار عجبی داشت جنون آه نکردیم

دل تیره شد آخر ز هوایی ‌که به سر داشت
این آینه را از نفس آگاه نکردیم

 

[فلورا.]

از چاک گریبان به دلی راه نکردیم
کار عجبی داشت جنون آه نکردیم

دل تیره شد آخر ز هوایی ‌که به سر داشت
این آینه را از نفس آگاه نکردیم

مرآت معنی ما چون سایه داشت زنگی
خورشید التفاتش از ما زدود ما را!

 

[m.sina]

مرآت معنی ما چون سایه داشت زنگی
خورشید التفاتش از ما زدود ما را!

ای فراموشی کجایی تا به فریادم رسی
باز احوال دل غم پرورم آمد به یاد

 

[فلورا.]

ای فراموشی کجایی تا به فریادم رسی
باز احوال دل غم پرورم آمد به یاد

درین وادی‌که دل از آه مأیوسان عصا گیرد
چو شمع از خارهای پی سپر دارد قلاوزی!

 

[m.sina]

درین وادی‌که دل از آه مأیوسان عصا گیرد
چو شمع از خارهای پی سپر دارد قلاوزی!

یا حسن‌گیر صورت آفاق یا نقاب
فرش است امتیاز تو از جلوه تا نقاب

گوهر چه عرض موج دهد دردل صدف
دارد لب خموش به روی صدا نقاب

 

[فلورا.]

یا حسن‌گیر صورت آفاق یا نقاب
فرش است امتیاز تو از جلوه تا نقاب

گوهر چه عرض موج دهد دردل صدف
دارد لب خموش به روی صدا نقاب

نه طرح باغ و نه‌گلشن فکنده‌اند اینجا

کسی در بندغفلت‌مانده‌ای چون من‌ندید اینجا

 

[m.sina]

نه طرح باغ و نه‌گلشن فکنده‌اند اینجا

کسی در بندغفلت‌مانده‌ای چون من‌ندید اینجا

از پنبه اگر آتش سوزان گله دارد
دیوانه هم از خار بیابان گله دارد

در عالم آسودگی از خویش روانیم
موج گهر از چیدن دامان گله دارد

 

[فلورا.]

از پنبه اگر آتش سوزان گله دارد
دیوانه هم از خار بیابان گله دارد

در عالم آسودگی از خویش روانیم
موج گهر از چیدن دامان گله دارد

در فکر آن موی میان از بس‌که‌گشتم ناتوان
می‌چربدم صد پیرهن بر پیکر لاغر صدا!

 

[m.sina]

در فکر آن موی میان از بس‌که‌گشتم ناتوان
می‌چربدم صد پیرهن بر پیکر لاغر صدا!

درین وادی که می‌یابد سراغ اعتبار من
مگر آیینه ‌گردد خاک تا بینی غبار من

کجا بال وچه طاقت تا زنم لاف پرافشانی
نفس در خجلت اظهار کم دارد شرار من

 

[فلورا.]

درین وادی که می‌یابد سراغ اعتبار من
مگر آیینه ‌گردد خاک تا بینی غبار من

کجا بال وچه طاقت تا زنم لاف پرافشانی
نفس در خجلت اظهار کم دارد شرار من

نامه ای دارم که هر جا می برم گم می کنم

بر رفیقان (بیدل ) از مقصد چه سان آرم خبر ؟

من که خود را نیز تا آنجا رسم گم می کنم!