مشاعره مشاعره با رباعیات خلیل‌الله خلیلی

[-PANAHツ]

یارب دردی که ناله آغاز کنم
شوری که سرود شوق را ساز کنم

چشمی که به سوی خویش چون باز کنم
آن گمشده را از دور آواز کنم

می برند آ نچـنان که خواهــانند
مـی کنند آنچـــــه در پی آنند...
رفت عصری که گفت شیخ اجل
رهبـــر رهروان به علــم و عمـل

 

[m.sina]

یارب دردی که ناله آغاز کنم
شوری که سرود شوق را ساز کنم

چشمی که به سوی خویش چون باز کنم
آن گمشده را از دور آواز کنم

مزرعم آتش گرفت نم نم باران كجاست

موج نلرزد برآب غنچه نخندد به باغ

برگ نجنبد به شاخ باد بهاران كجاست

خوب و بد زنده گی بر سر هم ريختند

تا كند از هم جدا بازوی دهقان كجاست

 

[Samira-M]

مزرعم آتش گرفت نم نم باران كجاست

موج نلرزد برآب غنچه نخندد به باغ

برگ نجنبد به شاخ باد بهاران كجاست

خوب و بد زنده گی بر سر هم ريختند

تا كند از هم جدا بازوی دهقان كجاست

تا گوش نهادم نه صدا بود و نه ساز
ای شور جوانی! تو کجا رفتی باز

 

[m.sina]

تا گوش نهادم نه صدا بود و نه ساز
ای شور جوانی! تو کجا رفتی باز

ز یک جو منت این ناکسان بردن بود بهتر
که بشکافم به مشکل صخره‌سنگی را به مژگانی

گناهم چیست گردونم چرا آزرده می‌دارد
ازین کاسه گدا دیگر چه جستم جز لب نانی

 

[Samira-M]

ز یک جو منت این ناکسان بردن بود بهتر
که بشکافم به مشکل صخره‌سنگی را به مژگانی

گناهم چیست گردونم چرا آزرده می‌دارد
ازین کاسه گدا دیگر چه جستم جز لب نانی

یارب دردی که ناله آغاز کنم
شوری که سرود شوق را ساز کنم

چشمی که به سوی خویش چون باز کنم
آن گمشده را از دور آواز کنم

 

[m.sina]

یارب دردی که ناله آغاز کنم
شوری که سرود شوق را ساز کنم

چشمی که به سوی خویش چون باز کنم
آن گمشده را از دور آواز کنم

مرا از مزرع دیروز چون جز غم نشد حاصل

بده می تا درین آتش بسوزم خرمن فردا

شب عمرم درین ظلمت سرا با در دوغم بگذشت

ندارم بعد ازین چشم امید از روزن فردا

 

[Samira-M]

مرا از مزرع دیروز چون جز غم نشد حاصل

بده می تا درین آتش بسوزم خرمن فردا

شب عمرم درین ظلمت سرا با در دوغم بگذشت

ندارم بعد ازین چشم امید از روزن فردا

نمی بینی که چون پنهان شود مهر

شب تاریک اندوه بار آید

 

[-PANAHツ]

نمی بینی که چون پنهان شود مهر

شب تاریک اندوه بار آید

در شهر ناشناسان با هم درخت واریم
صد شکوه ماند در دل تا سر کنم زبان کو

 

[m.sina]

در شهر ناشناسان با هم درخت واریم
صد شکوه ماند در دل تا سر کنم زبان کو

ور بگفتی هست امشب خوب تر
حالت مطبخ ز شبهای دگر
مولوی گفتی به اندوه تمام
بوی فرعون آید امشب در مشام

 

[بَهآرنارنج]

ور بگفتی هست امشب خوب تر
حالت مطبخ ز شبهای دگر
مولوی گفتی به اندوه تمام
بوی فرعون آید امشب در مشام

می برند آ نچـنان که خواهــانند
مـی کنند آنچـــــه در پی آنند...