مشاعره مشاعره با دوبیتی‌های باباطاهر

[m.sina]

من عاشق ز عشقت بیقرارم
تو چون لیلی و من مجنونم ای گل!

لاله کاران دگر لاله مکارید
باغبانان دو دست از گل بدارید

اگر عهد گلان این بو که دیدم
بیخ گل بر کنید و خار بکارید

 

[فلورا.]

لاله کاران دگر لاله مکارید
باغبانان دو دست از گل بدارید

اگر عهد گلان این بو که دیدم
بیخ گل بر کنید و خار بکارید

دو چشمم درد چشمانت بچیناد
مبو روجی که چشمم ته مبیناد
شنیدم رفتی و یاری گرفتی
اگر گوشم شنید چشمم مبیناد!

 

[m.sina]

دو چشمم درد چشمانت بچیناد
مبو روجی که چشمم ته مبیناد
شنیدم رفتی و یاری گرفتی
اگر گوشم شنید چشمم مبیناد!

دلی دیرم دمی بیغم نمی‌بو
غمی دیرم که هرگز کم نمی‌بو

خطی دیرم مو از خوبان عالم
که یار بیوفا همدم نمی‌بو

 

[فلورا.]

دلی دیرم دمی بیغم نمی‌بو
غمی دیرم که هرگز کم نمی‌بو

خطی دیرم مو از خوبان عالم
که یار بیوفا همدم نمی‌بو

وای ازین دل که نی هرگز بکامم
وای ازین دل که آزارد مدامم
وای ازین دل که چون مرغان وحشی
نچیده دانه اندازد بدامم!

 

[m.sina]

وای ازین دل که نی هرگز بکامم
وای ازین دل که آزارد مدامم
وای ازین دل که چون مرغان وحشی
نچیده دانه اندازد بدامم!

مو احوالم خرابه گر تو جویی
جگر بندم کبابه گر تو جویی

ته که رفتی و یار نو گرفتی
قیامت هم حسابه گر تو جویی

 

[فلورا.]

مو احوالم خرابه گر تو جویی
جگر بندم کبابه گر تو جویی

ته که رفتی و یار نو گرفتی
قیامت هم حسابه گر تو جویی

یکی درد و یکی درمان پسندد

یکی وصل و یکی هجران پسندد

من از درمان و درد و وصل و هجران

پسندم آنچه را جانان پسندد!

 

[m.sina]

یکی درد و یکی درمان پسندد

یکی وصل و یکی هجران پسندد

من از درمان و درد و وصل و هجران

پسندم آنچه را جانان پسندد!

دلم میل گل باغ ته دیره
درون سینه ام داغ ته دیره
بشم الاله زاران لاله چینم
بوینم الاله هم داغ ته دیره

 

[فلورا.]

دلم میل گل باغ ته دیره
درون سینه ام داغ ته دیره
بشم الاله زاران لاله چینم
بوینم الاله هم داغ ته دیره

همی گشت و همی گفت ای دریغا
که باید کشتن و هشتن در این دشت:/

 

[m.sina]

همی گشت و همی گفت ای دریغا
که باید کشتن و هشتن در این دشت:/

تویی ان شکرین لب ساسمین بر
منم ان اتشین دل دیدگان تر
از ان ترسم که در اغوشم ایی
گذارد اتشت بر اب شکر

 

[فلورا.]

تویی ان شکرین لب ساسمین بر
منم ان اتشین دل دیدگان تر
از ان ترسم که در اغوشم ایی
گذارد اتشت بر اب شکر

رخ تو آفتاب و مو چو حربا
و یا پژمان گل نیلوفرستم

به مُلک عشق روح بی‌نشانم
به شهر دل یکی صورت پرستم