مشاعره مشاعره با اشعار سایه

[m.sina]

محتاج یک کرشمه‌ ام ای مایه امید
این عشق را ز آفت حِرمان نگاه دار

ما با امید صبح وصال تو زنده ایم
ما را ز هول این شب هجران نگاه دار!

رفت و این اشیانه خالی ماند
اهوان گم شدند در شب دشت
اه از ان رفتگان بی برگشت

 

[.MOON.]

رفت و این اشیانه خالی ماند
اهوان گم شدند در شب دشت
اه از ان رفتگان بی برگشت

رفت و این اشیانه خالی ماند
اهوان گم شدند در شب دشت
اه از ان رفتگان بی برگشت

تاب نظر خواه و ببین کآینه تابید مرا


گوهر گم بوده نگر تافته بر فرق ملک

گوهری خوب نظر آمد و سنجید مرا

نور چو فواره زند بوسه بر این باره زند!

 

[m.sina]

تاب نظر خواه و ببین کآینه تابید مرا


گوهر گم بوده نگر تافته بر فرق ملک

گوهری خوب نظر آمد و سنجید مرا

نور چو فواره زند بوسه بر این باره زند!

در عشق خوشا مرگ که این بودنِ ناب است
وقتی همه‌ بودن ما جز هوسی نیست

 

[.MOON.]

در عشق خوشا مرگ که این بودنِ ناب است
وقتی همه‌ بودن ما جز هوسی نیست

تو یار خواجه نگشتی به صد هنر، هیهات

که بر مراد دل بی قرار من باشی

تو را به آینه داران چه التفات بود

چنین که شیفته ی حسن خویشتن باشی!!

 

[m.sina]

تو یار خواجه نگشتی به صد هنر، هیهات

که بر مراد دل بی قرار من باشی

تو را به آینه داران چه التفات بود

چنین که شیفته ی حسن خویشتن باشی!!

یکی مرغ چمن بود که جفت دل من بود
جهان لانه او نیست پی لانه بگردید
یکی ساقی م**س.ت است پس پرده نشسته است
قدح پیش فرستاد که مستانه بگردید

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.MOON.]

یکی مرغ چمن بود که جفت دل من بود
جهان لانه او نیست پی لانه بگردید
یکی ساقی م**س.ت است پس پرده نشسته است
قدح پیش فرستاد که مستانه بگردید

دلی که نغمه ناقوس معبد تو شنید

چو کودکان ز پی بانگ هر جرس نرود

بر آستان تو چون سایه سر نهم همه عمر

که هرکه پیش تو ره یافت باز پس نرود!

 

[m.sina]

دلی که نغمه ناقوس معبد تو شنید

چو کودکان ز پی بانگ هر جرس نرود

بر آستان تو چون سایه سر نهم همه عمر

که هرکه پیش تو ره یافت باز پس نرود!

در فروبند برین معرکه که کان طبل تهی
گوش گیتی همه کر کرد زغوغای غرور

تیز بر خیز ازین مجلس و بگریز چو باد
تا غباری ننشیند به تو از اهل قبور

 

[.MOON.]

در فروبند برین معرکه که کان طبل تهی
گوش گیتی همه کر کرد زغوغای غرور

تیز بر خیز ازین مجلس و بگریز چو باد
تا غباری ننشیند به تو از اهل قبور

ره چنان بسته که پرواز نگه

در همین یک قدمی می‌ماند

کورسویی ز چراغی رنجور

قصه پرداز شب ظلمانیست!

 

[m.sina]

ره چنان بسته که پرواز نگه

در همین یک قدمی می‌ماند

کورسویی ز چراغی رنجور

قصه پرداز شب ظلمانیست!

تو عجب تنگه عاشق کشی ای معبر عشق
که به جز کشته عاشق نکند از تو عبور

 

[.MOON.]

تو عجب تنگه عاشق کشی ای معبر عشق
که به جز کشته عاشق نکند از تو عبور

رام است که تازیانه از توست

من می گذرم خموش و گمنام

آوازه ی جاودانه از توست

چون سایه مرا ز خک برگیر!