تک سلولی‌ها موجودات تک سلولی ماکروسکوپی

[Abel°2]

اکثر موجودات تک سلولی میکروسکوپی هستند و بنابراین در رده میکرو ارگانیسم‌ها طبقه‌بندی می‌شوند. با این حال، بعضی از این موجودات تک سلولی، ماکروسکوپی و با چشم غیر مسلح قابل مشاهده هستند. برخی از تک یاخته ای های ماکروسکوپی عبارتند از:

 

[Abel°2]

Brefeldia maxima: یک کپک مخاطی (Slime mold‎) نمونه‌هایی با ضخامت حداکثر یک سانتی‌متر و مساحت بیش از یک متر مربع که وزن آن‌ها تا حدود 20 کیلوگرم می‌رسد. Brefeldia maxima گونه‌ای از لجن پلاسمودیال غیر انگلی است و ظاهری سفید و پودینگ مانند دارد. اسپورهای آن‌ها در اسپورانژهای هوایی تولید و توسط باد پخش می‌شوند و سوسک‌های خانواده Lathridiidae نیز این اسپورها را پراکنده می‌کنند.

 

[Abel°2]

«زنوفیوفوره» (Xenophyophorea): پروتوزآهایی هستند که بزرگترین تک یاخته های گیاهی شناخته شده‌اند و قطری حداکثر ۲۰ سانتی‌متری دارند. زنوفیوفوره تک سلولی است اما هسته‌های زیادی دارد. پوسته آن‌ها غالباً از کربنات کلسیم و سایر ذرات معدنی تشکیل شده که با سیمان‌های آلی به یکدیگر چسبیده‌اند.

 

[Abel°2]

«نومولیت» (Nummulite): شاه‌دانه عدسی یا سکه‌سنگ، یک فسیل جانوری تک سلولی مربوط به دوران سوم زمین‌شناسی و دارای صدفی مارپیچ و نازک شبیه به سکه است. آن‌ها در واقع پوسته‌های نومولیت‌های تک یاخته ای فسیلی و دریایی امروزی به نام «روزن‌داران» (Forams) هستند. صدف نومولیت توسط تیغه‌هایی به تعداد زیادی خانه یا اتاقک تقسیم می‌شود که جانور همیشه در آخرین خانه آن زندگی می‌کرده ‌است. نومولیت‌ها معمولاً قُطری بین 1/3 تا ۶ سانتی‌متر دارند و در سنگ‌های دریایی به ویژه در جنوب غربی آسیا و مدیترانه (به عنوان مثال سنگ آهک‌های ائوسن) دیده می‌شوند.

 

[Abel°2]

«جلبک حبابی» (Valonia ventricosa): با نام مردمک ملوان هم شناخته می‌شود، در اقیانوس‌های مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری زندگی می‌کند و یکی از بزرگترین جانداران تک‌ سلولی با چندین هسته و کلروپلاست و یک واکوئل مرکزی بزرگ است. کل سلول چندین حوزه سیتوپلاسمی حاوی یک هسته و چند کلروپلاست دارد که توسط پل‌های سیتوپلاسمی به هم پیوسته‌اند. این جلبک به طور معمول منفرد است اما در موارد نادری می‌تواند به صورت گروهی زندگی کند.

 

[Abel°2]

«استابولاریا» (Acetabularia): از جلبک‌های سبز است و به طور معمول در آب‌های نیمه گرمسیری یافت می‌شود. استابولاریا یک ارگانیسم تک سلولی اما از نظر اندازه غول پیکر و از نظر شکل پیچیده است. این ارگانیسم نمونه‌ای عالی برای مطالعات زیست‌شناسی سلولی محسوب می‌شود.

 

[Abel°2]

«کالرپا» (Caulerpa): از جلبک‌های دریایی سبز است. ویژگی غیر معمول این جلبک‌ها، تک سلولی و چند هسته‌ای بودن آن‌ها است و به همین دلیل جزو بزرگترین سلول‌های منفرد جهان دسته‌بندی می‌شوند. یکی از گونه‌های کالرپا در مدیترانه، می‌تواند طولی بیش از 3 متر داشته و گاهی تهاجمی باشد. کالرپا به دلیل رشد سریع در شرایط نسبتاً نامناسب، معمولا در آکواریوم‌ها به عنوان جاذب نیترات استفاده می‌شود.

 

[Abel°2]

«Gromia sphaerica»: یک آمیب بزرگ کروی است که به عنوان یک تک سلولی در گروه آغازیان طبقه‌بندی می‌شود. آن‌ها قطری در حدود 4/7 تا 38 میلی‌متر دارند. پوسته آلی آن‌ها به طور معمول کروی و دارای منافذی به شکل لانه زنبور است. رشته‌هایی در قسمت پایین ارگانیسم وجود دارد که در تماس با کف دریا است و بیشتر با زباله پر می‌شود.

 

[Abel°2]

«تیومارگاریتا نامیبین‌سیس» (Thiomargarita namibiensis): یک پروتوباکتریوم کروی شکلِ گرم منفی و بزرگترین باکتری شناخته شده در جهان است که قطر بعضی از آن‌ها به حدود ۰/۷۵ میلی‌متر می‌رسد و بدون نیاز به میکروسکوپ قابل مشاهده هستند. اندازه این باکتری حدود ۳ میلیون برابر یک باکتری معمولی است چون یک واکوئل بسیار بزرگ دارد که حدود ۹۸ درصد حجم آن را تشکیل می‌دهد.

 

[Abel°2]

«Epulopiscium»: گروهی از باکتری‌های گرم مثبت هستند که با «جراح ماهیان» رابطه همزیستی دارند. طول این باکتری‌ها بین 200 تا 700 میکرومتر است. آن‌ها بزرگترین باکتری‌های هتروتروف شناخته شده هستند.