مشاعره مشاعره با اشعار سیمین بهبهانی

[فلورا.]

مرا مانده است عقلی خشک و دامانی تر از دنیا
بسوز ای اتش غم هر کجا خشک و تری دیدی
تو را حق میدهم ای غم که دست از من نمیداری
که با کمتر کسی این سان دل غم پروری داری

یا رب مرا یاری بده ، تا سخت آزارش کنم

هجرش دهم ، زجرش دهم ، خوارش کنم ، زارش کنم

از بوسه های آتشین ، وز خنده های دلنشین:/

 

[m.sina]

یا رب مرا یاری بده ، تا سخت آزارش کنم

هجرش دهم ، زجرش دهم ، خوارش کنم ، زارش کنم

از بوسه های آتشین ، وز خنده های دلنشین:/

ناله ای کرد و در سخن امد
با صدائی که سخت لرزان بود
فعل مجهول فعل ان پدریست
که دلم را ز درد پر خون کرد
خواهرم را به مشت و سیلی کوفت
مادرم را ز خانه بیرون کرد

 

[فلورا.]

ناله ای کرد و در سخن امد
با صدائی که سخت لرزان بود
فعل مجهول فعل ان پدریست
که دلم را ز درد پر خون کرد
خواهرم را به مشت و سیلی کوفت
مادرم را ز خانه بیرون کرد

دلم ز هرچه به غیر از تو بود خالی ماند
در این سرا تو بمان! ای که ماندگار تویی

شهاب زود گذر لحظه های بوالهوسی است
ستاره ای که بخندد به شام تار تویی

 

[m.sina]

دلم ز هرچه به غیر از تو بود خالی ماند
در این سرا تو بمان! ای که ماندگار تویی

شهاب زود گذر لحظه های بوالهوسی است
ستاره ای که بخندد به شام تار تویی

یک دم نه به یاد من و رنجوری من تو
یک عمر گرفتار به زنجیر وفا من

ای شیر شکاران سیه‌موی سیه‌چشم
آهوی گرفتار به زندان شما من

 

[فلورا.]

یک دم نه به یاد من و رنجوری من تو
یک عمر گرفتار به زنجیر وفا من

ای شیر شکاران سیه‌موی سیه‌چشم
آهوی گرفتار به زندان شما من

نام تو با لاله هایت زنده است
لاله هایت تا ابد پاینده است

بسترت پر از عبیر و عنبر است
چون مقام عترتت پیغمبر است​

 

[m.sina]

نام تو با لاله هایت زنده است
لاله هایت تا ابد پاینده است

بسترت پر از عبیر و عنبر است
چون مقام عترتت پیغمبر است​

نازک‌تر از خیال منی، ای نگاه! لیک
با سینه کار دشنه پولاد می‌کنی

نقشت ز لوح خاطر سیمین نمی‌رود
ای آن که گاه گاه ز من یاد می‌کنی

 

[فلورا.]

نازک‌تر از خیال منی، ای نگاه! لیک
با سینه کار دشنه پولاد می‌کنی

نقشت ز لوح خاطر سیمین نمی‌رود
ای آن که گاه گاه ز من یاد می‌کنی

یار با ما چه جفاها می کُ
دلِمِش بُرده و حاشا می کُ

اَ کِفِ پای نِشی مِرزنگَم
اوسّه که چشم مِه پاسا می کُ

 

[m.sina]

یار با ما چه جفاها می کُ
دلِمِش بُرده و حاشا می کُ

اَ کِفِ پای نِشی مِرزنگَم
اوسّه که چشم مِه پاسا می کُ

کارون ز چشمه خشکید البرز لب فرو بست
حتی دل دماوند، آتش فشان ندارد

دیو سیاه دربند آسان رهید و بگریخت
رستم در این هیاهو گرز گران ندارد

 

[فلورا.]

کارون ز چشمه خشکید البرز لب فرو بست
حتی دل دماوند، آتش فشان ندارد

دیو سیاه دربند آسان رهید و بگریخت
رستم در این هیاهو گرز گران ندارد

دلم ز هرچه به غیر از تو بود خالی ماند
در این سرا تو بمان! ای که ماندگار تویی

شهاب زود گذر لحظه های بوالهوسی است
ستاره ای که بخندد به شام تار تویی

 

[m.sina]

دلم ز هرچه به غیر از تو بود خالی ماند
در این سرا تو بمان! ای که ماندگار تویی

شهاب زود گذر لحظه های بوالهوسی است
ستاره ای که بخندد به شام تار تویی

یک دم، نه به یاد من و رنجوری ی ِ من تو

یک عمر، گرفتار به زنجیر وفا من

ای شیر شکاران سیه موی سیه چشم!

آهوی گرفتار به زندان شما من