مشاعره مشاعره با اشعار حمید مصدق

[Samira-M]

در شبان غم تنهایی خویش
عابد چشم سخنگوی توام
من در این تاریکی
من در این تیره شب جانفرسا
زائر ظلمت گیسوی توام
گیسوان تو پریشانتر از اندیشه ی من
گیسوان تو شب بی پایان
جنگل عطرآلود
شکن گیسوی تو
موج دریای خیال

 

[فلورا.]

مشاهده فایل‌پیوست 546584در شبان غم تنهایی خویش
عابد چشم سخنگوی توام
من در این تاریکی
من در این تیره شب جانفرسا
زائر ظلمت گیسوی توام
گیسوان تو پریشانتر از اندیشه ی من
گیسوان تو شب بی پایان
جنگل عطرآلود
شکن گیسوی تو
موج دریای خیال

لاله های سرخ گل نیست
خون رسته ز خاک است

 

[m.sina]

لاله های سرخ گل نیست
خون رسته ز خاک است

تو به اندازه تنهایی من خوشبختی

من به اندازه زيبایی تو غمگينم

 

[فلورا.]

تو به اندازه تنهایی من خوشبختی

من به اندازه زيبایی تو غمگينم

مرا به من بگذار
به خویشتن بگذار
من و تلاطم دریا
تو و صلابت سنگ!

 

[m.sina]

مرا به من بگذار
به خویشتن بگذار
من و تلاطم دریا
تو و صلابت سنگ!

گل گندم خوب است
گل خوبی زیباست
ای دریغا که همه مزرعه ی دلها را
علف ه*رز ی کین پوشانده است

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[فلورا.]

گل گندم خوب است
گل خوبی زیباست
ای دریغا که همه مزرعه ی دلها را
علف ه*رز ی کین پوشانده است

تو و صلابت سنگ
من و شکوه ِ تو
ـ ای پر شکوه ِ خشم آهنگ
من و سکوت و صبوری ؟
من و تحمل دوری ؟!

 

[m.sina]

تو و صلابت سنگ
من و شکوه ِ تو
ـ ای پر شکوه ِ خشم آهنگ
من و سکوت و صبوری ؟
من و تحمل دوری ؟!

یک نفر دارد فریاد زنان می گوید
در قفس طوطی مرد
و زبان سرخش
سر سبزش را بر باد سپرد

 

[فلورا.]

یک نفر دارد فریاد زنان می گوید
در قفس طوطی مرد
و زبان سرخش
سر سبزش را بر باد سپرد

در من اینک کوهی

سر برافراشته از ایمان است

من به هنگام شکوفایی گلها در دشت

باز برمی‌گردم!

 

[m.sina]

در من اینک کوهی

سر برافراشته از ایمان است

من به هنگام شکوفایی گلها در دشت

باز برمی‌گردم!

مرا با سوز جان بگذار و بگذر
اسیر و ناتوان بگذار و بگذر

چو شمعی سوختم از آتش عشق
مرا آتش به جان بگذار و بگذر

 

[فلورا.]

رگبار اگر که کرد شکوفان

بر روی سنگفرش خیابان

گلبوته‌های سرخ

در شهر و در بسط بیابان:/