مشاعره مشاعره با اشعار عباس صفاری

[Arjmand]

در این سن و سال اما

فقط می توانم دستت را

که هنوز بوی سیب می دهد بگیرم

و بازگردانمت به صبح آفرینش

شبیه دریا دلی شده بودی

که حاضر است یکضرب

در پی رویای باد برده اش

تا سواحل نقره ای ماه پارو بزند

 

[m.sina]

شبیه دریا دلی شده بودی

که حاضر است یکضرب

در پی رویای باد برده اش

تا سواحل نقره ای ماه پارو بزند

دنیا کوچکتر از آن است
که گم شده‌ای را در آن یافته باشی
هیچ کس اینجا گم نمی‌شود
آدم ها به همان خونسردی که آمده‌اند
چمدانشان را می‌بندند
و ناپدید می‌شوند