آموزشی ثروت از دیدگاه قرآن

[Kalŏn]

ثروت از دیدگاه قرآن

خداوند حب مال و ثروت را فطری می داند (آل عمران: چهارده) و اصولاً همین میل غریزی است که انسان را به تلاش راغب می سازد.

خداوند زمینه های کسب ثروت را فراهم نموده (ملک: پانزده ) و کسب ثروت را ذاتاً مذموم ندانسته است. قرآن ثروتمندانی همچون حضرت سلیمان(علیه السلام) (سبا: 12-13)، داوود(علیه السلام) (سبأ: 10-11) و ذوالقرنین (کهف: 95 و 98) که مال را نعمت الهی دانسته و با دلبستگی به خدا (و نه مال) ثروت را در راه خدمت به دین خدا به کار بسته اند را در مقابل قارون (قصص: 79)، فرعون (یونس: هشتاد و هشت)، ولیدبن مغیره (قلم: 12-15 و مدثر: دوازده) و ابی لهب (مسد: 1-2) و به طور کلی مترفان، ملأ و مستکبران که عشق بیش ازحد به مال موجب سقوط آنان شده قرار می دهد.

نگرش گروه اول آن است که...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Kalŏn]

لذا پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) مأمور می شوند غنایم و ثروت های عمومی را بین همه توزیع کنند تا ثروت در دست اغنیا متمرکز نشود:«ما افاء الله علی رسوله من اهل القری فلله و للرسول و لذی القربی و الیتامی و المساکین وابن السبیل کی لا یکون دوله بین الاغیناء منکم». (حشر: هفت)


رزق مقدر الهی به میزان مشیت او است و چنانچه رزق بیش از مقدار لازم باشد زمینه ی بغی فراهم می شود:«ولو بسط الله الرزق لعباده لبغوا فی الارض ولکن ینزل بقدر ما یشاء انه بعباده خبیر بصیر». (شوری: بیست و هفت)


خداوند رزق گروهی را بر گروه دیگری برتری داده است (نحل: هفتاد و یک)

خداوند با گرسنگی و کاهش ثروت انسان ها را آزمایش می کند:
«ولنبلونکم بشیء من الخوف و الجوع و نقص من الاموال و الانفس و الثمرات و بشر الصابرین».(بقره...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Kalŏn]

ثروت و ثروتمندی از دیدگاه علی(ع)

ماهیّت ثروت و آثار آن

اَلْمالُ عاریةٌ؛ ثروت (در دست انسان) عاریتی است (64/1).

المالُ مادَّةُ الشَّهواتِ؛ دارایی سرمایه خواهش هاست (53/1).

المالُ یُقَوِّیِ الامالَ؛ ثروت آرزوها را تقویت می کند (153/1).

المالُ یَعْسُوبُ الفُجّارِ؛ مال و ثروت فرمانروای بدکاران است (152/1).

المالُ یُفْسِدُ المَآل و یُوَسِّعُ الآمالَ؛ دارایی فرجام [آدمی] را تباه ساخته، آرزوها را زیاد می کند (374/1).

المالُ یُبْدِی جَواهِرَ الرِّجالِ و خَلائِقَها؛ ثروت گوهرهای وجودی مردان و اوصاف اخلاقی آنها را آشکار می سازد(302/1).

المالُ لِلْفِتَنِ سَبَبٌ و لِلْحَوادِثُ سَلَبٌ؛ مال سبب پیدایش گرفتاری ها و در عین حال از بین برنده پیش آمدهاست (378/1).

المالُ داعِیَةُ التَّعَبِ و...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Kalŏn]

کُنْ بِمالِکَ مُتَبَرِّعَا وَ عَنْ مالِ غَیْرِکَ مُتَوَرِّعا؛ مال خود را به دیگران بخش و از مال دیگران بپرهیز (604/4).

مَنْ اِکْتَسَبَ مالاً مِنْ غَیْرِ حِلِّهِ اَضَرَّ بِآخِرَتِةِ؛ هر که مالی را از غیر حلال به دست آرد به آخرت خود زیان رسانده است (315/5).

مَنْ رَکِبِ الْاهوالِ اِکْتَسَبَ الْاَمْوالُ؛ هر که سختی ها را برخود همراه کند به مال دسترسی پیدا می کند (317/5).

مَنْ جَمَعَ المالَ لِیَنْفَعَ بِهِ النّاسَ اَطاعُوهُ وَ مَنْ جَمَعَ لِنَفْسِهِ اَضاعُوهُ؛ هر که مال را برای سود رساندن به مردم جمع کند مردم از او فرمان می برند و هر که برای خود جمع کند مردم او را تباه می کنند (324/5).

مَنْ کَرُمَ عَلَیهِ الْمالُ هانَتْ عَلَیهِ الرِجالُ؛ هر که مال در چشم او ارزشمند باشد مردمان در نظر او...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Kalŏn]

اَقَلُّ ما یَجِبُ لِلْمُنْعِم اَنْ لا یُعْصی بِنِعْمَتِهِ؛ کمترین حق نعمت دهنده آن است که نعمت او را مایه نافرمانی نسازند (453/2).

اِسْتَغیذُوا باللّه مِنْ سَکْرَة الغِنی فاِنّ لَهُ سَکْرَةً بَعیدَة الاِفاقَةِ؛ از مستی ثروت به خدا پناه ببرید که مستی آن دیر به هشیاری می انجامد (262/2).

زکاةُ الیَسارِ بِرُّ الجیرانِ و صِلَةُ الارحامِ؛ زکات توانگری نیکی با همسایگان و پیوند با خویشاوندان است (106/4).

هشدار و سفارش به ثروتمندان

اِظهارُ الغِنی مِنْ الشُکْرِ؛ از نشانه های شکر اظهار توانگری است (297/1).

الغِنی و الفَقْرُ یکشِفانِ جَواهِرَ الرِّجالِ وَ اَوْصافَهَما؛ فقر و توانگری گوهر مردان و ویژگی های آنان را آشکار می سازد (302/1).

الغِنی باللّهِ اَعْظَمُ الغِنی؛ بی نیازی با خداوند [و...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.