مشاعره مشاعره با حرف د

[ARYA-T]

شعرهایی که با حرف د آغاز می‌شوند.

در عشق تو از بس که خروش آوردیم
دریای سپهر را به جوش آوردیم
چون با تو خروش و جوش ما درنگرفت
رفتیم و زبانهای خموش آوردیم​

 

[فلورا.]

دانی که چرا سر نهان با تونگویم؟
طوطی صفتی طاقت اسرار نداری

 

[فلورا.]

دل همچو سنگت ای دوست به آب چشم سعدی



عجب است اگر نگردد که بگردد آسیابی

 

[m.sina]

دل همچو سنگت ای دوست به آب چشم سعدی



عجب است اگر نگردد که بگردد آسیابی

دیدی ای دل که دگر باره چه آمد پیشم
چه کنم با که بگویم چه خیال اندیشم
کاش بر من نرسیدی ستم عشق رخت
که فرو مانده به حال دل تنگ خویشم

 

[m.sina]

دانی که چرا سر نهان با تونگویم؟
طوطی صفتی طاقت اسرار نداری

دلدار بود دین و دل و طاقت و قرار
چون او برفت رفت به یکبار هر چهار
گویند صبرکن که بیاید نگار تو
آن روز صبر رفت که رفت از برم نگار

 

[فلورا.]

دلدار بود دین و دل و طاقت و قرار
چون او برفت رفت به یکبار هر چهار
گویند صبرکن که بیاید نگار تو
آن روز صبر رفت که رفت از برم نگار

در فکر تو بستم چمدان را و همین فکر
مثل خوره افتاده به جانم که بمانم

چیزی که میان تو و من نیست غریبی است
صد بار تو را دیده‌ام ای غم به گمانم؟

 

[فلورا.]

دیدی ای دل که دگر باره چه آمد پیشم
چه کنم با که بگویم چه خیال اندیشم
کاش بر من نرسیدی ستم عشق رخت
که فرو مانده به حال دل تنگ خویشم

دستِ فردای قصه را رو کن

روشنم کن چگونه می میرم

حافظ از جام عشق خون می خورد

من هم از جام شوکران خوردم

 

[FakhTeh]

دلم چون صخره محکم بود اما عشق کاری کرد
که این ویرانه مدت هاست محتاج مَرِمَت هاست...

-سجاد سامانی

 

[FakhTeh]

دلم ز هرچه به غیر از تو بود خالی ماند
در این سرا تو بمان ای که ماندگار تویی

 

[m.sina]

دلم ز هرچه به غیر از تو بود خالی ماند
در این سرا تو بمان ای که ماندگار تویی

دل میرود و دیده نمیشاید دوخت
چون زهد نباشد نتوان زرق فروخت

پروانهٔ مستمند را شمع نسوخت
آن سوخت که شمع را چنین میافروخت