مشاعره مشاعره با حرف و

[فلورا.]

وقت آن شد که به زنجیر تو دیوانه شویم
بند را برگسلیم از همه بیگانه شویم

جان سپاریم دگر ننگ چنین جان نکشیم
خانه سوزیم و چو آتش سوی میخانه شویم

و چگونه عبور روزهای تلخ را تاب می آوردیم؟

آری… بی گمان، پیش از اینها مرده بودیم …

اگر عشق نبود؛

 

[Tara Motlagh]

و چگونه عبور روزهای تلخ را تاب می آوردیم؟

آری… بی گمان، پیش از اینها مرده بودیم …

اگر عشق نبود؛

واله و شیداست دایم همچو بلبل در قفس
طوطی طبعم ز عشقِ شِکر و بادامِ دوست

 

[فلورا.]

واله و شیداست دایم همچو بلبل در قفس
طوطی طبعم ز عشقِ شِکر و بادامِ دوست

وزان دلخستگانت راست اندوهی فراهم

تو را من چشم در راهم
شباهنگام
در آن دم که بر جا دره‌ها چون مرده ماران خفتگانند

 

[ملکه جهنمی❄]

وقتی که اسکندر اهنگ ایران کرد
هر جا که شهری دید با خاک یکسان کرد

 

[Deleted]

وصل تو کجا و من مهجور کجا
دردانه کجا حوصله مور کجا
هر چند ز سوختن ندارم باکی
پروانه کجا و آتش طور کجا

 

[Deleted]

ویرانه دل ماست
که با هر نِگه دوست
صَد بار بَنا گشت
و دِگر بار فُرو ریخت

 

[Deleted]

وصله نمی‌شود دگر،
این دو هزار و یک ترک...

 

[Deleted]

ولی بر سنگ آرزوی خویش پژمردی.

 

[m.sina]

وصله نمی‌شود دگر،
این دو هزار و یک ترک...

وقت آن شد که به گل حکم شکفتن بدهی
ای سرانگشت تو آغاز گل افشانیها
فصل تقسیم گل و گندم و لبخند رسید
فصل تقسیم غزل ها و غزلخوانیها

 

[ملکه جهنمی❄]

وقت آن شد که به گل حکم شکفتن بدهی
ای سرانگشت تو آغاز گل افشانیها
فصل تقسیم گل و گندم و لبخند رسید
فصل تقسیم غزل ها و غزلخوانیها

ویرانه نه آنست ک جمشید بنا کرد

ویرانه نه آنست که فرهاد فرو ریخت

ویرانه دل ماست که بار هر نگه تو

صدبار بنا گشت و دگر بار فرو ریخت