مشاعره مشاعره با حرف و

[m.sina]

ویرانه نه آنست ک جمشید بنا کرد

ویرانه نه آنست که فرهاد فرو ریخت

ویرانه دل ماست که بار هر نگه تو

صدبار بنا گشت و دگر بار فرو ریخت

وقف کردیم بر این باده جان کاسه سر
تا حریف سری و شبلی و ذاالنون باشیم

شمس تبریز پی نور تو زان ذره شدیم
تا ز ذرات جهان در عدد افزون باشیم

 

[ملکه جهنمی❄]

وقت است کز فراق تو وز سوز اندرون

آتش افکنم به همه رخت و بخت خویش

 

[m.sina]

وقت است کز فراق تو وز سوز اندرون

آتش افکنم به همه رخت و بخت خویش

وقت است که بنشینی و گیسو بگشایی
تابا تو بگویم غم شب های جدایی

بزم تو مرا می طلبد آمدم ای جان
من عودم و از سوختنم نیست رهایی

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

وه که

وقت است که بنشینی و گیسو بگشایی
تابا تو بگویم غم شب های جدایی

بزم تو مرا می طلبد آمدم ای جان
من عودم و از سوختنم نیست رهایی

مرگ از زندگی باننگ به
جام زهر آگین همان بر سنگ به

 

[m.sina]

وه که

مرگ از زندگی باننگ به
جام زهر آگین همان بر سنگ به

وقتی نیستی شعر دروغی ناخوشایند است
اما وقتی هستی دروغ هم در شعریست زیبا

 

[ملکه جهنمی❄]

وقتی که اسکندر اهنگ ایران کرد
هر جا که شهری دید با خاک یکسان کرد

 

[فلورا.]

وقف کردیم بر این باده جان کاسه سر
تا حریف سری و شبلی و ذاالنون باشیم

شمس تبریز پی نور تو زان ذره شدیم
تا ز ذرات جهان در عدد افزون باشیم

 

[ملکه جهنمی❄]

وقتی گریبان عدم با دست خلقت می‌درید
وقتی ابد چشم تو را پیش از ازل می‌آفرید

 

[فلورا.]

وای این شب چه قدر تاریک است
مثل این است که شب نمناک است

 

[ملکه جهنمی❄]

وه که دامن میکشد آن سرو ناز از من هنوز
ریخت خونم را و دارد احتراز از من هنوز