تفسیر شعر تفسیر شعری از فریدون توللی

[~Horzad]

بلم آرام چون قويي سبكبار
به نرمي بر سر كارون همي رفت
به نخلستان ساحل قرص خورشيد
ز دامان افق بيرون همي رفت
شفق بازيكنان در جنبش باد
شكوه ديگر و راز دگر داشت
به دشت پر شقايق باد سرمست
تو پنداري كه پاورچين گذر داشت
جوان پارو زنان بر سينه‌ي موج
بلم مي راند و جانش در بلم بود
صدا سر داده مسكين در ره باد
گرفتار دل و بيمار غم بود.​

 

[~Horzad]

بلم آرام چون قويي سبكبار
به نرمي بر سر كارون همي رفت

قایقم بسان قوی سبکبالی
آرام، آرام، روی آب رود کارون پیش می رفت.​

 

[~Horzad]

به نخلستان ساحل قرص خورشيد
ز دامان افق بيرون همي رفت

در نخلستان ساحل قرص خورشید، از دامن افق بیرون می‌رفت.​

 

[~Horzad]

شفق بازيكنان در جنبش باد
شكوه ديگر و راز دگر داشت

شفق در آیینه آب کارون منعکس شده بود و در اثر جنبش آب، شکوه رازآمیزی کسب کرده بود.​

 

[~Horzad]

به دشت پر شقايق باد سرمست
تو پنداري كه پاورچين گذر داشت

درد شت پر شقایقی باد سرمست، انگار پاورچین می گذشت.​

 

[~Horzad]

جوان پارو زنان بر سينه‌ي موج
بلم مي راند و جانش در بلم بود

راننده قایق بر سینه موج، پسر جوانی بود که قایق را می‌راند و جانش نیز در قایق بود.​

 

[~Horzad]

صدا سر داده مسكين در ره باد
گرفتار دل و بيمار غم بود

بیچاره صدایش در مسیر باد می‌پیچید
او، دلش گرفتار عشق و بیمار اندوه بود.

​