در حال تایپ رمان کدخداعلی | نوشین سلمانوندی کاربر انجمن یک رمان

[Noushiin_Salmanvandii]

نام رمان :

کدخداعلی

نام نویسنده:

نوشین سلمانوندی

ژانر رمان:

عاشقانه_معمایی

کد رمان: 5788
ناظر رمان: Abra_.
خلاصه‌ای از رمان:
اسم من لیلین؛ یه دامپزشک با زندگیِ سخت که وارد روستای کدخدا شده تا طرحش رو بگذرونه.
اما پسر کدخدا سالهاست که زنش مشکل داره و بچه‌دار نمیشن... الان دنبال وارثن و تو یک شب زمستونی من و به عمارتشون دعوتت میکنن تا صیغه بشم..!
اما صیغه‌ی کی؟

 

[Ghasedak.]

«به نام داعیه‌ی سر متن‌ها»

نویسنده‌ی عزیز، ضمن خوش‌آمد گویی، سپاس از انتخاب این انجمن برای منتشر کردن رمان خود،
خواهشمندیم قبل از تایپ رمان خود قوانین زیر را به دقت مطالعه فرمایید!
قوانین جامع تایپ رمان

آموزش قرار دادن رمان را در تاپیک زیر دنبال کنید.
نحوه‌ی قرار دادن رمان در انجمن برای مطالعه کاربران

و برای پرسش سوالات و اشکالات خود در رابطه با رمان به لینک زیر...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Noushiin_Salmanvandii]

فرم کفش‌هام را می‌پسندم؛ اما برای دشت و بیابان غیراخلاقی‌ترین کارم است.
چرم مشکی‌اش از تابش آفتاب، برق می‌زند. دست مریزاد به اوستا حسین برای ساخت همچین کفشی.
سر بلند کردم و نگاهم دورانی، اطراف را درید.
صدای گوسفندها و سبزه‌زار غلیظ روبه‌رویم، صحنه‌ای بود که هرگز برایم تکراری نمی‌شد!
صدای زنگوله‌هایشان سیدحسن را به وجد می‌آورد برای سریع‌تر راهی کردنشان به آغل.
عرق پیشانی‌اش را با لونگ رنگ و رو رفته‌ای که در دست داشت گرفت و برایم دست تکان داد.
دست‌هایم را پشت کمرم گره زدم که با تندی به سمتم آمد!
متعجب از حرکاتش، قدمی جلو رفتم که نفس زنان گفت:
-شمردم همه رو؛ اما سه تا از گوسفندا کمه.
دست روی سینه‌اش گذاشت و در حالی که سعی داشت نفس‌هایش رو منظم کند، گفت:
-به کدخدا گفتم بیابون پر از گرگ وحشیه...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Noushiin_Salmanvandii]

بقول معصومه ماشینم گاو پیشانی سفید دهکده بود.
محال است کسی با دیدنش فریاد نزند؛ "مرتضی‌علی".
وارد شهر شدم... دهکده‌ی کوچکی است و نهایت با ده دقیقه، به هر نقطه‌ای که بخواهی، سریعاً‌ میرسی.
شیشه‌‌ها‌ی دودی را پایبن کشیدم که بچه‌ها با دیدنم، داد زدن:
-پسر کدخدا اینجاست.
لبخندی زدم و سکه‌هایی که از قبل جمع کرده بودم را به طرفشان پرت کردم.
خوشحال در هوا میپریدن برای جمع کردنشان.
به دنیای ساده و بی‌آلایششون حسادت میکنم.
زیر درخت پر شاخ و برگی که کنار خانه‌ای کوچک قد علم کرده بود، ماشین را پاک کردم و بدون پیاده شدن، خیره‌ی مطب جدیدی بودم که به تازگی در دهکده افتتاح شده است.
سه دامپزشک که هر دو نفر، برای گذراندن طرحشان به اینجا آمده‌اند.
با این حساب که مسعود خیلی وقت است طرحش رو گذرونده.
درب...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.