شعر مجموعه اشعار دامان رنج | تاوان کاربر انجمن یک رمان

[M I R A S]

بفهمید که شدم عاشق، فریبم داد و دل فرسود
امان از او که قلبم را فقط هجران و درد افزود
دلی مملو بود از عشقش ولیکن او نخواست این را
جفا سر داد و بعد از او نه چشم خوابید نه دل آسود​

 

[M I R A S]

دلا گم گشته‌ام فانی در آشوب تمنایی
سرابی پهناور اما نگاه م**س.ت دریایی
من و هجران و تنهایی با این آغوش سودایی
به رسم عشق چنین واهی شدم شهره‌ی رسوایی​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[M I R A S]

عشق خود را مرحبا مهمان قلبم ساخته‌ای
این چنین زیبا مرا رسوای عالم ساخته‌ای
تو خودت دردی بی‌درمانی، بگو اما چه طور
درد بی‌درمان من، درمان دردم گشته‌ای​

 

[M I R A S]

نمی‌رود یاد تو از این دل بی‌قرار من
نمی‌شود سلسله‌ی عشقِ تو پاک، نگار من
عشق دلم را دیده‌ای، جان به لبم رسانده‌ای
عشق تو ماند درین سینه به یادگار من​

 

[M I R A S]

درین درگاه بدان آنان که درمانند، درد دارند
همان چشمان که می‌بینی چو می‌خندند، می‌بارند
غبار غم درین دل‌ها عجین گشته به درد اما
اگر از حالشان پرسی دروغ گویند، فریب‌کارند​

 

[M I R A S]

نگاهم قفل او، دل شد خریدار
به سینه مُهر و عشقش شد پدیدار
تکان گیسویش طوفان به پا کرد
در این طوفان بسی جان شد گرفتار​