فن فیکشن فن‌فیکشن بابا لنگ‌ دراز فراموش کار من | فاطمه بهار کاربر انجمن یک رمان

[فاطمه بهار]

عنوان فن‌فیکشن: بابا‌لنگ‌ درازِ فراموشکارِ من
ژانر: #عاشقانه
برگرفته از: رمان بابالنگ دراز
نویسنده: فاطمه بهار
کد فن‌فیکشن: ۶۲
ناظر: asi"

خلاصه: "بابالنگ دراز فراموشکارِ من" داستان نامه‌های پرشورِ یک دختر جوان است که همواره چشم‌انتظار پست‌ها و توجه‌های بابالنگ دراز مرموزش است. اما این‌بار، بابالنگ دراز او نه‌تنها غایب، بلکه فراموشکار نیز شده! دخترک با روایت‌های خود، دلخوری‌ها و دلتنگی‌هایش را به زبان عاطفی بیان می‌کند. داستانی که در آن، غیبت‌های طولانیِ بابالنگ دراز، تأثیرات عمیقی بر قلب منتظرش می‌گذارد!

 

[Abra_.]

نویسنده‌ی عزیز، ضمن خوش‌آمدگویی و سپاس از انتخاب انجمن یک رمان برای منتشر کردن فن فیکشن خود؛
خواهشمندیم قبل از تایپ فن فیکشن خود قوانین زیر را به دقت مطالعه فرمایید!
"قوانین جامع تایپ فن فیکشن"

و برای پرسش سؤالات و اشکالات خود در رابطه با فن فیکشن، به لینک زیر مراجعه فرمایید.
" تاپیک جامع مسائل کاربران در رابطه با رمان‌نویسی "

برای انتخاب ژانرِ مناسبِ فن فیکشن خود به تاپیک زیر مراجعه کنید....​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[فاطمه بهار]

بابالنگ دراز عزیزم.
شما را چه شده که این‌گونه از ما فاصله می‌گیرید و بی‌مهری پیشه می‌کنید؟ مگر نمی‌دانید این فاصله و سکوت قلبمان را به آتش می‌کشد؟
گمان می‌کردم «نامهربان» نیستید. گمان می‌کردم آن‌طور که ادعا می‌کردید ما را دوست دارید و لحظه‌ای دوری از ما برایتان دشوار است. اما اشتباه بود.
گیرم که مشغله‌ی زیادی دارید، گیرم که اهل فضای مجازی نیستید (که مطمئنم هستید) اما این سکوت و فاصله گرفتنتان مرا مجبور به پرسیدن این سوال می‌کند که آیا ما هیچ سهمی از افکار شما نداریم؟ آیا هیچ جایی در زندگی شما و بین مشغله هایتان نداریم؟
این را بدانید که اگر زمانی دل‌هایمان را شاد کرده‌اید اما اکنون دلتنگی شما، قلب ما را لبریز از سکوتی تلخ و دردناک کرده است.
بابالنگ دراز؛ این روزها در حصرِ دلتنگی عمیق...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[فاطمه بهار]

عزیزِ دوست داشتنی، "بابالنگ‌دراز" عزیزتر از جانم...
هر زمان آشوبی در این شهر بزرگ برپا می‌شود، دل ناآرامم چون چشمه‌ای خروشان و بی‌قرار می‌جوشد. گویی آرامشِ قلبم در هم می‌ریزد و یک دلواپسیِ غریب درون قلبم جا خوش میکند... که مبادا تو نیز جایی آن میان باشی.
نمی‌دانم این دل‌بستگی از کجا آمده است، اما همیشه چشم امیدم به این است که از میان طوفان به سلامت بیرون بیایید. شما برای من کسی نیستید که با نبودنتان چرخ روزگار همچنان بچرخد، انگار نه انگار اتفاقی افتاده! شما، نقطه‌ی ثبات جهان هستید... شما که باشید، همه چیزِ جهان خوب است. آسمان، زمین، باران، ابرها، پرنده ها... اصلا شما که باشید حتی گربه های شهر نیز خوشحالند!
بابالنگ‌دراز من، همین که بدانید حضورتان پناهی برای جان من است، کفایت می کند...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.