شعر مجموعه اشعار مرثیه‌های خاموش | میراث کاربر انجمن یک رمان

[M I R A S]

هوالرازق
نام مجموعه: مرثیه‌های خاموش
نام شاعر: میراث
قالب اشعار: غزل و رباعی
مقدمه:
من در این جا ز غم عشق تو شاعر شده‌ام
جان خویش از وجود پاک تو دایر شده‌ام
رو به من نمی‌کنی، دل به دلم نمی‌دهی
ای دریغا که درین سلسه آخِر شده‌ام​

 

[~Horzad]

•| بسم رب العشق |•


ضمن عرض سلام و خوش آمد خدمت شما شاعر محترم؛ لطفاً قبل از شروع تایپ مجموعه اشعار خود، قوانین بخش را مطالعه کنید.
"قوانین بخش اشعار کاربران"
***
پس از ارسال بیست پست در دفتر شعرتان، می‌توانید درخواست نقد بدهید و از دیدگاه دیگر کاربران درباره اشعارتان، آگاه شوید.
"تاپیك درخواست نقد و بررسی اشعار"
***
پس از گذشت بیست پست از دفتر شعرتان، می‌توانید درخواست تگ دهید و از کیفیت اشعار خود آگاه شوید....​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[M I R A S]

نگارینا دل و جانُم تی قِربون
دلُم در بند عشقت شد پریشون
مو از اون روزی که دیدُم جمالت
به پیشُم شد تمام هستی وِیرون
دگر منطق نِدارُم در بساطُم
که عقلُم از سرُم پاشیده بیرون
نسیم کوی تِه این عاشقان را
بکرد مس*ت از خودش چون بوی ریحون
بیو که این دلُم طاقِت نِدارِه
غم عشقت دلُم رو کرده حیرون​