مشاعره مشاعره مشروط (واژگان)

[m.sina]

دهان غنچه فروبسته ماند در شب باغ
که صبح خنده‌گشا روی از او نهان کرده‌ست
چه‌ها که بر سر ما رفت و کس نزد آهی
به مردمی که جهان سخت ناجوانمرد‌ است

شناور

با اختیار تام وکیلم که نشکنم
تسخیری و مقید و منصوب نیستم
شعری شناورم که برایم حصار نیست
در فکر قاب و جلد طللا کوب نیستم

طلا

 

[Hadiseh Shahbazi]

با اختیار تام وکیلم که نشکنم
تسخیری و مقید و منصوب نیستم
شعری شناورم که برایم حصار نیست
در فکر قاب و جلد طللا کوب نیستم

طلا

دستی که ناگهان به دعا می گشوده‌اند
در آرزوی ساغر توفیق بوده است
صائب مس وجود ترا ساختن طلا
در دست کیمیاگر توفیق توفیق بوده است

"دعا"

 

[paaa]

دستی که ناگهان به دعا می گشوده‌اند
در آرزوی ساغر توفیق بوده است
صائب مس وجود ترا ساختن طلا
در دست کیمیاگر توفیق توفیق بوده است

"دعا"

فرصت گذشت و حرف دلم ناتمام ماند
نفرین و آفرین و دعا در گلو شکست
تا آمدم که با تو خداحافظی کنم
بغضم امان نداد و صدا در گلو شکست
(قیصر امین‌پور)

معلق

 

[N.Karevan❀]

فرصت گذشت و حرف دلم ناتمام ماند
نفرین و آفرین و دعا در گلو شکست
تا آمدم که با تو خداحافظی کنم
بغضم امان نداد و صدا در گلو شکست
(قیصر امین‌پور)

معلق

آسمان کشتی ارباب هنر می‌شکند
تکیه آن به که بر این بحر معلق نکنیم

گر بدی گفت حسودی و رفیقی رنجید
گو تو خوش باش که ما گوش به احمق نکنیم

آرزو

 

[m.sina]

آسمان کشتی ارباب هنر می‌شکند
تکیه آن به که بر این بحر معلق نکنیم

گر بدی گفت حسودی و رفیقی رنجید
گو تو خوش باش که ما گوش به احمق نکنیم

آرزو

از آن زمان که آرزو ، چو نقشی از سراب شد
تمام جستجوی دل ، سوال بی جواب شد

ستم

 

[Nazanin_N]

از آن زمان که آرزو ، چو نقشی از سراب شد
تمام جستجوی دل ، سوال بی جواب شد

ستم

ستم، نامه عزل شاهان بود
چو درد دل بیگناهان بود

سخت

 

[m.sina]

ستم، نامه عزل شاهان بود
چو درد دل بیگناهان بود

سخت

چون سرخ‌ترین سیب در آغوش درختی

سخت است تو را دیدن و از شاخه نچیدن

سیب

 

[بَهآرنارنج]

چون سرخ‌ترین سیب در آغوش درختی

سخت است تو را دیدن و از شاخه نچیدن

سیب

من به سیبی خشنودم
و به بوییدن یک بوته بابونه
من به یک آینه یک دلبستگی پاک قناعت دارم

لبخند

 

[m.sina]

من به سیبی خشنودم
و به بوییدن یک بوته بابونه
من به یک آینه یک دلبستگی پاک قناعت دارم

لبخند

من دهان باز نکردم که نرنجی از من
مثل زخمى که لبش باز به لبخند، نشد

زبان

 

[رویا بیدار]

من دهان باز نکردم که نرنجی از من
مثل زخمى که لبش باز به لبخند، نشد

زبان

با زبان بی زبانی بارها گفتی:"برو"!
من که دارم میروم! اصرار میخواهد مگر؟

سیگار