مشاعره مشاعره مشروط (واژگان)

[Rªmin]

بشنو از نی چو حکایت می کند
از جدایی ها شکایت می کند

جدایی

هله عاشقان بشارت که نماند این جدایی
برسد وصال دولت بکند خدا خدایی

ز کرم مزید آید دو هزار عید آید
دو جهان مرید آید تو هنوز خود کجایی

دل

 

[VITTORIA]

هله عاشقان بشارت که نماند این جدایی
برسد وصال دولت بکند خدا خدایی

ز کرم مزید آید دو هزار عید آید
دو جهان مرید آید تو هنوز خود کجایی

دل

دل همچو سنگت ای دوست به آب چشم سعدی
عجب است اگر نگردد که بگردد آسیابی

سنگ

 

[Rªmin]

دل همچو سنگت ای دوست به آب چشم سعدی
عجب است اگر نگردد که بگردد آسیابی

سنگ

از بهاران کی شود سرسبز سنگ
خاک شو تا گل نمایی رنگ رنگ

سالها تو سنگ بودی دل‌خراش
آزمون را یک زمانی خاک باش

 

[VITTORIA]

از بهاران کی شود سرسبز سنگ
خاک شو تا گل نمایی رنگ رنگ

سالها تو سنگ بودی دل‌خراش
آزمون را یک زمانی خاک باش

خب چون نگفتین با چی، من با خاک میگم

شور ش*ر..اب عشق تو آن نفسم رود ز سر
کاین سر پرهوس شود خاک در سرای تو

ش*ر..اب

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Rªmin]

خب چون نگفتین با چی، من با خاک میگم

شور ش*ر..اب عشق تو آن نفسم رود ز سر
کاین سر پرهوس شود خاک در سرای تو

ش*ر..اب

یادم رفت


ای عشرت نزدیک ز ما دور مشو
وز مجلس ما ملول و مهجور مشو
انگور عدم بدی شرابت کردند
واپس مرو ای ش*ر..اب انگور مشو


لب

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[VITTORIA]

یادم رفت


ای عشرت نزدیک ز ما دور مشو
وز مجلس ما ملول و مهجور مشو
انگور عدم بدی شرابت کردند
واپس مرو ای ش*ر..اب انگور مشو


لب

چشم عسل لب زعفران گیسو شبیه دستباف
صادرات غیر نفتی انحصارا دست توست

عسل

 

[Rªmin]

چشم عسل لب زعفران گیسو شبیه دستباف
صادرات غیر نفتی انحصارا دست توست

عسل

ذاتت عسل است ای جان
گفتت عسلی دیگر
ای‌ عشق تو را در جان
هر دم‌ عملی دیگر

بغض

 

[VITTORIA]

ذاتت عسل است ای جان
گفتت عسلی دیگر
ای‌ عشق تو را در جان
هر دم‌ عملی دیگر

بغض

هرکه را بغض علی اندر دل است
دوزخ تابانش اول منزل است

دوزخ

 

[بَهآرنارنج]

هرکه را بغض علی اندر دل است
دوزخ تابانش اول منزل است

دوزخ

لاجرم حق هر دو مسجد آفرید
دوزخ آنها را و اینها را مزید

کلاه

 

[VITTORIA]

لاجرم حق هر دو مسجد آفرید
دوزخ آنها را و اینها را مزید

کلاه

به زودی متوجه خواهی شد
که چه کلاه بزرگی سرت گذاشت این زندگی!
که هر روزت را به بهانه ی روز بهتر از تو ربود
و تو چه ساده لوح بودی که حرفش را باور کردی!

بهانه